en acımasız karanlıklardan uyandık sabahlara
bilinçlerimiz ateş yığını, bilinçlerimiz kor
gözlerimiz yitik morumsu beneklerden
ellerimiz bağlanmış evrensel öfkenin düğümüne
vurgunduk, yorgunduk ve öylesine inançlı
vurduk kendimizi toz duman yollara
sonunda vardık az sevinçli yaşamlara
bir dolu insan gördük gözleri bağlı
yürekleri kaybolmuş göğüs kafeslerinde
ve yürekleri taşkın göğüs kafeslerinde
bir dolu emek gördük akan sular gibi
göz ile, el ile, bel ile öylesine etkin
ve salkım saçak acılar erininde topraklar
ve yapay görünümü yoksulluğun gün ortası
en acımasız karanlıklardan uyandık sabahlara
bilinçlerimiz ateş yığını, bilinçlerimiz kor
yaşamın birikimleri içimizde yanardağ
ve sonsuz boyutlara ulaşan imge gücümüz
yoğruldu bilinç potasında yoğruldu
en yiğitçe akışında zamanın
rüzgar gibi soluklandık sorunlara şiir doğdu
bursa; 10.03.1975
Zeki TüyenKayıt Tarihi : 25.3.2012 21:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!