Şiir Bu Şiiri - Mehmet Dağ

Şiir bu
Şiirce bu
Hanı.. tanışmıştınız ya
Karanlığı boğan ışıkta
Hangi.. ayın kaçında..
Belki.. 7
Belki..10
Belki..80 yaşında
Buharını kaşıkladığın
Tencerenin başında
Belki taşın altında, kaleyi onarırken
Belki ilk göz yaşında
Zamanı sormayın ona
İlk raunt ‘ta nakavt etti
Dinlemez hiç kimseyi
Ne şahı... Ne fermanı..
Şiir bu su gibidir
Maddenin özünü bulur
Çölleri orman yapar
Dağları delip geçer
Dereler gibi akar
Bülbülde, kanaryada, Martıda içip tadına bakar
Kimisi süzer içer,
Kimisi koklayarak,
Kimide hoplayarak
Bir sunadır bu şiir
Süzülür gök yüzünden
Konuşur yıldızlarla
selama durur bulutlar
Rüzgar atına binip köşe bucak dolaşır

Bir yağmurdur bu şiir
Tanışır canlılarla
Cansızlarla kaynaşır
Denizle halay çekip
Okyanusta buluşur
Bir yosmadır bu şiir
Kalpleri dolandıran
Sessizce gecenin kaçında kapını çalan
Ne uykuları bölüp ne ninniler söyleten
Ses gibi
Nefes gibi
Girer kanına insanın
Gezegenlerini dolaşır Evrenin
Ayak parmağından kafa tasına
Bilge bir doktor gibi yoklar seni
Bir ana gibi sarar ve saklar
Gök kuşağı kundağında
Anam avradım olsun
Bir bombadır bu şiir
Bir Mermidir
Bir Zıpkındır
Alnının ortasından vurur insanı
Çayda demi
Şarapta tadı
Aşkta, feryadı bilir bu şiir
Bilmem hangi dilde
anlatsam nedir bu şiir
Yorma ŞAİR
Yorma kendini bu kadar
Emektir,sevdadır.havadır,sudur
Canlıdır,cansızdır deme şair
Anlatamazsın şiiri
Sığdıramazsın.Evrene
Çünkü VAROLMAKTIR
YAŞAMAKTIR ŞİİR.................
(Avcılar)