Şiir
Bir sabah uyandım,
gökyüzü yanık bir menekşe gibi çırpınıyordu ufukta.
Sokak lambalarının ışığı hâlâ solgun bir mum gibi yanıyordu,
ve rüzgâr, geceden kalma bir sır taşıyordu pencereme.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta