Sığmadın Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

SIĞMADIN
Efsane eyledim ey nefsim seni
Satıra sığmadın söze sığmadın
Harabe binaya çevirdin beni
Ovaya sığmadın Çöle sığmadın

Yetmiş beş yerimden yardın sinemi
Zehir ettin günlerimi senemi
Kaybettirdin bana dostu yareni
Sineme sığmadın tene sığmadın

Takatten düşürdün çift dizlerimi
Harama baktırdın bu gözlerimi
Tarihe çevirdin tüm sözlerimi
Kâğıda sığmadın safa sığmadın

Ayrıldı yüzümde kalmadı arım
Bütün işlerimi bıraktın yarım
Sarsıldı güvenim kesildi ferim
Sabıra sığmadın sıra sığmadın

Haram yola sarf ettirdin paramı
Dostlarımla bile açtın aramı
Kanıyor dedikçe deştin yaramı
Avuca sığmadın ele sığmadın

Varımı yoğumu talan eyledin
Her sözümü acı kelam eyledin
En nihayet beni viran eyledin
Toprağa sığmadın taşa sığmadın

Kaldırdın enseme silleyi vurdun
Buda yetmeyince tuzağın kurdun
Kapı kapı gezip gururum kırdın
Doluya sığmadın boşa sığmadın

Müçtehit olarak yoruldum kaldım
Sabrımı tükettin yakanı saldım
Derin uykularda hayale daldım
Gerçeğe sığmadın düşe sığmadın

İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü