Sığmadım Şiiri - Murat Tanrıverdi

SIĞMADIM

Gönül yeter senden çektiğim cefa,
Koca kainatta ile sığmadım.
Her derdimi çekti bu gamlı sazım,
Perdeye uymadım tele sığmadım.

Mazlumu zalimi görendir Mevlâ,
Sevenin muradın verendir Mevlâ,
Her canın gönlüne girendir Mevlâ,
Ne yazık bir gönül kula sığmadım.

Çilem bir su gibi akıp giderken,
Uğradığı yeri yıkıp giderken,
Aldım dertlerimi çekip giderken,
Gurbet ele doğru yola sığmadım.

Dost bildim güldü de geçti derdime,
Baykuşu uğrattı sevda yurduma,
Birde kara çamur çaldı ardıma,
Mevlayı bilmeyen dile sığmadım.

Yandım âşıkların dert dolduğuna,
Yâr yerine çile gam bulduğuna,
Bakmayın gönlümün genç kaldığına,
Tam yirmi asırlık yıla sığmadım.

Âşıkların âşıklığı gam’ladır,
Yâr peşinde koşar ömrü dem’ledir,
Çektiğim dertlerim damla damladır,
Deniz derya umman göle sığmadım.

Derdiyâr’ın ölüm düşmüş peşine,
Bir gün uğrar Azrail’in kışına,
Yatırırlar musallanın taşına,
Devlerin sığdığı sala sığmadım.

25.10.2010