Dayak faslıdır yine
Sessiz sessiz
Yüzü karanlık
Tövbekâr düşüncelerden çok öte
Namazlık faslında bir kadın
Sinirlerine kör bıçak darbeleri
Kanapenin alttan dürttüğü adam
Kocasıdır kadının
Soğukluğun zemheri şiddeti gibi kavurur
Rükudan secdeye yatışının sesli öfkesi
Ve nefret bakışları gözlerinden adama
Yüzünde ise karayelin soğukluğu
Tesbihten dökülen seslerde dahi salvolar
İri dolunun darbeleri kadar ağır
Soluğu burnundan üst dudağına vardı varacak
İrinli sözleri ha aktı
Ha akacak
La havle çekti yine kapıyı açıp
Evden çıkıp gitti
Bir daha gelmemek üzere
Adamcağız
2 şubat 2012 Denizli
Mehmet Necip ÖzmenKayıt Tarihi : 2.2.2012 10:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kadına şiddete savunucuların başında olan bir insan olarak,insan davranışlarının; yine insanın çivisini çıkardığı o anları nesillerce yaşamış bir toplumda yaşamanın bir örneğini yaşayarak sunmaya çalıştım.Etrafımıza bakıp gördüklerimiz de diyebiliriz..Sevgiler..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!