Zafer’in Yolculuğu
Yıllar boyu Koçtaş’ta, emek verdi, ter döktü,
Şimdi yeni bir yolda, yüreği umutla köktü.
Doblo’sunu aldı, çıktı hayat yoluna,
Destek oldu ailesi, her daim yanında.
Sn Şükrü Aytekin’e Minnet
Dostum Şükrü, adınla anılır iyilik,
Her işinde var gönülden bir dirilik.
Zafer Koleji'nde ışık saçarsın,
İhtiyaç sahibi olana umut açarsın.
Zahide Hanım’a:
Bir anne gitti sessizce, melekler gibi,
Yüreğinde sabır, sevginin derin izi.
Dert demedi, ah etmedi ömrünün cefasına,
Bir dua gibi yaşadı, bir sabır destanıydı adeta.
Her günüm hüzün her günüm keder
Sen ettin beni öldürmekten beter
Çektiğim acılar artık yeter
Pişman ettin felek sen doğduğuma
Doğuştan anlıma yazım gara yazılmış
Suç ne sende var nede bende
Bütün suç hep kader de
Bize sillesini vurmuş bir kere
Gücün yetiyorsa geç bu kaderden
Kader bizim boynumuzu büktün
Zamanın İzleri
Kırıldı yılların sert rüzgârında,
Düşler sarardı solgun yapraklarda.
Gözlerimde mazinin ince sızısı,
Anılar dolanır sessiz sokaklarda.
Zamanın Koşusu
Bir güne yetmiyor yirmi dört saat,
Ne güneş yetişiyor ne de akşam rahat.
Haftalar yutuyor yedi günü birden,
Takvim şaşkın, düşüyor yaprak elden.
Zannetme Dünya Seninle Döner
Zannetme bu cihan seninle var olur,
Gölgesiz güneş de doğar, bahar olur.
Seninle ne artar, ne de eksilir yollar,
Kervan yürür, sen yoksun diye sanma solar.
Zannetme Dünya Seninle Döner
(İlahi Formu)
Nakarat (Her kıta sonrası tekrarlanabilir):
Zannetme dünya seninle döner,
Her şey Hak ile var olur, döner.
ZİYA BAŞKAN, BİR GÖNÜL SULTANI
Yenecik’te doğdu, toprakla yoğruldu,
Gerede’de ilimle sabırla duruldu.
İlk mektep günleri umutla doldu,
Yüce bir yol için kalbinde kor oldu.
elinize yüreğinize kaleminize sağlık.