Sıcak Rüzgar Şiirleri - Şair Sıcak Rüzgar

BİRLİKLE DOĞAR GÜNEŞ.

Birliktir devleti kuran, toprağa ruhu seren,
Dayanışmadır kalpleri bir kalıba döken.
Ergenekon’dan çıkarken bir çekiç, bir örs ile,
Kurtuluşun adıydı: “Omuz omuza yürekle!”

BİRSEN TEYZE’ME RAHMETLE

Bir çınar devrildi, soldu bir bahar,
Gitti bir güzel insan, kaldı hatıralar.
Birsen Teyze’m, nurla dolsun kabrin,
Yolunu aydınlatsın iyiliklerin tövbelerin.

Bir Yüreğe Yaslanırız

Her gidenle bir parçamız kalır,
Bir hatıra, bir nefes, bir bahar…
Kimi sevdiğimizden, kimi özlemimizden,
Ve biz, hep eksik, hep yarım kalırız.

BİR YUSUF HİKAYESİ

Bir haberin uçtu, dediler dost çok yorgun
Rengin atmış be guzum, yüzün neden solgun.
Amansız bir dert sarmış keşke olsa bir oyun
Çıldıracak gibiyim aklıma geldikçe yokluğun.

Hayatımda ilk kez seni sevmiştim
Üstüne kimseyi sevemem demiştin
Seviyorum diye beni sormuştun
Evleneceğimiz güne tarih koymuştun

Yolumuz birdir biz ayrılamayız

Düğün olur bayram olur gülmeyiz
Yıllar geçer hiç bir gün görmeyiz
Bunca zaman hep dertlerle inleriz
Bize gülmek yasakmıdır

Acılarla çilelerle geçti ömrümüz

Sabah servisten inince
Sağa sola bakıp selam verince
Kapıyı açıp odaya girince
Bir başka âlemdir bizim şube

Fazlaca özveriyle çalışan

Böceklerin Azalması: Küçük Canlıların Büyük Etkisi

Eskiden uzun araba yolculuklarına çıkanlar, yolculuk sonunda ön camlarının böceklerle kaplandığını hatırlayacaktır. Ön cama çarpan bu küçük canlılar, birçokları için yalnızca bir temizlik meselesiydi; oysa doğanın hassas dengesinde bu böceklerin rolü, düşündüğümüzden çok daha büyüktü. Günümüzde ise artık uzun yolculukların sonunda bile ön camın temiz kalması, yüzeyde ezilmiş böceklerin eksikliği gibi görünse de, aslında doğal dünyada büyük bir kayba işaret ediyor.

Böceklerin Nereye Gittiği ve Azalma Oranı

Bolu Tanıtım Günleri

Bolu der ki: "Gel, dostum, misafirim ol,
Tarih dolu bağrımda, yankılanır kol kol."
Yaylalarım, dağlarım, göllere dökülür,
Her bir köşem aşkla, sevdayla bükülür.

Bu Kışın Sonu Bahar Olsun

Soğuk vurdu camı, kar indi yere,
Düşler üşür oldu bu ağır kedere.
Bir yanda taş kalp, bir yanda merhamet,
İnsanlık kaybolmuş, hüzünler nöbette.