Sıcak Damlalar Şiiri - Mehmet Tellioğlu

Sen vardın güneş altında,
Gölgeler yok oldu birden.
Yer yarılmış, dumanlar fışkırıyor,
Sıcak damlalar süzülüyordu yüzünden…

Dermanı kalmamış yürümeye,
Suyun özlemiyle koşarken.
Süzülüyor alnından sıcak damlalar,
Bir damla su…su…su…

Ayağa kalmaya çalıştı, kalkamadı;
Kalakaldı yakıcı kumların üzerinde.
Kumlarla doluydu avuçları,
Kaynar sular, damlalar halinde
Sağanak sağanak boşanıyordu vücudundan…

Sendeleyerek kalkabildi,
Derman gelmişti dizlerine.
Su diye sayıklarken bir serap gördü,
Bedenini haşladı sıcak damlalar…