yalnızca camlara düşüyor sabahlar
geceden kalan izleri sürüyor
biz diyebildiğimiz şiirler
kim bilir şimdi nerelerde söyleniyor
sevgili eski zaman eteklerine asılı
dudaklarımızda kilitli dizeler
söylenecek onca söz uçurumlarda yaralı
süzüldü eleğinden düşen imgeler
hüzünlü bir halaya duruyor yabancı yüzler
çekimser bir kimliğin önünde
yokluğunun tartıldığı bu saatler
kanatıyor kendini doğduğun günde
Kayıt Tarihi : 23.5.2007 20:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Başlık hk.. “Sezeryan” doğru yazılımı “Sezaryen” olmalıdır. Ancak şiire ilk başlık atarken “sez(e) ry(a) n” şeklinde yazdım ama parantez işaretlerinin görünüşünü itici bulduğumdan “sezeryan” olarak kalmasını yeğledim. Çünkü tek başına “sezaryen” de benim anlatmak istediğim anlamı taşımıyordu. Bu başlığı aslında “sezer, yan, sezaryen “ şeklinde üç kapıya açılan “a ve e” harflerinin yerleri değiştirilmiş haliyle küçük bir kelime oyunu diye de adlandırabiliriz. Bu tür kelime oyunlarını şiir ya da başlıklarda pek kullanmamakla birlikte, çok nadir de olsa arada sırada deniyorum ve bu şiirde o denemelerimden birisi oldu...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!