Sezen Caglar Şiirleri - Şair Sezen Caglar

Gitme
Gitme ne olur
Sen gidersen
Benim ölümüm olur
Yaşanan anıları
Hücrelerime kilitleyip

Çok zaman geçti üstünden sen benden ayrılıp gideli
Ama silemedim seni ne dünümden ne bu günümden
Gözlerimde tütüyor hala seninle geçen günler
Sen gittin gitmesine de
Hatıralar anılar çekip gitmiyor benden
Nereye baksam neye dokunsam sen

Başını avuçlarının arasına alıp
Sabahlara kadar düşündün mü hiç
Beynini kemiren o sinsi düşünceyi
Kalbini bir ok gibi delip geçen
Onarılması imkansız o yarayı
Sarabildin mi kendince

Bakma sen aldırma gözyaşlarıma
Kendim için değil duygusal bir insanım tanırsın beni
Az önce acıklı bir aşk hikayesi okudum da
Ondandır bu gözyaşlarım
Nasılda yıkılmış umutları yarım kalmış duyguları
Et tırnaktan sökülürcesine ayrılmış sevdiğinden

Saatler gecenin en koyu derinliklerini
Vurduğu zaman
Dökülür gözyaşlarım avuçlarıma
Bir hüzün çöker yaralı yüreğime sızlatır
Derinden kanar da aldırmaz buna
Bir yudum sevgi bir yudum mutluluk

Seniz geçen bir geceye
Merhaba dedim sessizce
El ayak çekilmiş suskun herkes
Bütün şehir uykuda
Bir ben penceremde
Birde kaldırım taşları karşımda

Ayrıyız ama aynı şehirde yaşıyoruz
Aynı havayı soluyoruz en beteri
Ayda yılda bir kezde olsa
Yollarımız kesişiyor seninle
Ne acıdır bilir misin
Yanında bir başkasını görmek

Yaralı bir sevdaydı ardımızda kalan
Kırık kalpler yaşlı gözler
Sevgi aşk ağır geldi kaldıramadık
Ne yaptıysak bir birimizi taşıyamadık
Şu kahrolası mazinin gölgesinden
Bir türlü kendimizi kurtaramadık

Gittiğin o ilk gün başladı yanlızlığım
Hasret tohumları o gün atıldı gönül bahçeme
Gözlerim hüzünle kalbim acıyla tanıştı ilk kez
Sabrımın tükendiği hayallerimin yıkıldığı
Can evime aşk kurşununun sıkıldığı ilk gündü o gün
Dağların yerle bir olduğu gül bahçelerinin solduğu

Duydum ki ağlıyor muşsun
Ayrılığı kadere bağlıyor muşsun
Pişmanlığın fayda etmez biliyor musun
Sen hem kendini hem beni yaktın
Sana ihtyacım olduğu anda
Bu aşk sahfasını kendin kapattın