Sezen Caglar Şiirleri - Şair Sezen Caglar

Birgün beni arayacaksın
Yer yüzünde arama beni
Bulamazsın
Gökyüzünde bir yıldız değilim
Gecelerde olmayacağım
Ne esen bir rüzgarda

Ağlasın istanbul bırakın bu gece
Yağmurlar aşkımıza besteler yazsın
Sussun hiç konuşmasın sussun tüm şehir
Bu gece aşkımızın şarkısı çalsın

Ayrılığın ne demek olduğunu bilir misin sen? hiç tırnaklarını söktüler mi dibinden? .Kalbini söküp aldılar mı göğsünden acımadan..ruhunu ayırdılar mı yaşarken bedeninden? .Bir ateş çemberinin ortasında hiçbir çıkış yolu olmadan seyrettiler mi nasıl yanıp,damla damla eridiğini..ayrılığın acısının tüm hücrelerine yayılıp seni kahreden,damarlarına dolan zehrini öldürücü varlığını hissetin mi? .

Ağlamanın ne demek olduğunu,gözlerden akan yaşların nasıl bir ırmak haline geldiğini bilir misin sen? Bir kalbin yanışını gördün mü bir aşkın ölüşünü son nefeslerini verirken nasılda tarifsiz acılarla feryat edişini duydun mu? Seven birinin terkedilişini gidenin ardından koskoca bir enkaza dönüştüğünü gördün mü hiç? .Yanlız kaldığında bomboş odanda özlemle dopdoluyken yüreğin,ansızın anıların boynu bükük sana baktığını gördün mü her köşeden...odanın duvarları bir çığ gibi kopup üzerine devrildi mi,ellerini bilinçsizce uzatıp sonra sahipsiz kalan ellerin öksüz çocukların bomboş kalmış ellerini anımsattı mı sana? Her yer aydınlıkken birden bire dipsiz kör kuyuların karanlığına düştün mü sen? .

İşte sen bunları bilemezsin..Sen zaten aşkı sevgiyide bilememiştin ki! ! .Senin için çarpan bu kalbi,ağlayan bu gözleri,akan onca gözyaşlarının nehirlere döndüğünü hiç görmedin ki! ! .Acıyan bu yürekti ızdırap çeken bendim sana hiç belli etmedim ki..sen vefasızdın sen acımasız sen en güzel duyguların katiliydin...Sen yürek yarası nedir bilir misin?

Birtanem yine fırtınayla karışık sağnak yağmurlarla dolu bir gece yaşıyorum.Rüzgarlar ıslık çalıyor biliyorum sana kadar ulaşıyor bu sesler,belkide yağmur damlaları camına vuruyordur...Dinle dinle birtanem kulak ver rüzgarın ıslık çalan sesine...bir kadın yanık sesiyle eşlik ediyor,yüreğinin özlemini dile getiriyor namelerle..Sen uzaklarda değil damarımda kanımsın, ben sensiz yaşayamam haytımsın canımsın diye...Tanıdık geliyor bu ses sana değil mi? Biliyorsun özleyenenin ben özlenenin sen olduğunu...Aşkım her ne kadar uzak olsakda ayrılık girmiş olsada aramıza sen hep bendesin...Bu kalp yeminli seni unutmamaya,sen görmesende farketmesende beni adım adım gölgenim yanıbaşında...Bir deniz kenarında yürürken sen, ben sahile vuran dalgaların köpüklerindeyim...Pencerenden bakarken dışarıya,karşındaki dala konmuş bir kuşun gözleridir gözlerim seyrederim seni perdelerini kapıyana dek..kimi gecelerde ay ışığı olurum sızarım odana dolarım gözlerine...Bahçende açan kırmızı bir gülün çiğ düşmüş bir yaprağı olurum ağlarım sana...Bazen bir öpücük olurum,geceleri uykuya dalarken ve güne gözlerini açarken konuveririm o güzel anlına...Ani bir yağmura habersiz yakalandığında ben varımdır damlaların her birinde,ıslatırım seni tepeden tırnağa gözyaşlarımla..ondandır belki de üşüyüp ürperişlerin..Bir gardan acı bir sesle hareket eden bir trenin,limandan demir alan bir geminin çıkardığı seslerde ben özlemlerimi haykırırım sana..Duy sesimi duy sevgili hasretim hasretim ben sana...İşte birtanem..ben böyle aşığım böyle tutkunum sana...Özlerim ağlarım hasretin yakar yüreğimi,yinede vazgeçmem geçmeyeceğim senden...Sen hiç gitmedin benden ben sensiz kalmadım ki hiç...Birtanem sen yanımda olmasan bile hayatıma giren aşkların en güzelisin...Ve kalbime adını yazdıran hiçbir şekilde hafızamdan silemeyeceğim unutamayacağım tek aşkım olarak kalacaksın... Fırtınalı gecelerde kulağın rüzgarların ıslık sesleride yağmurun camdaki damlalarında,daldaki kuşun gözlerinde,sahildeki dalgaların köpüklerinde,habersiz yakalandığın yağmurlada olsun ben düşeyim aklına...Gülümse beni hatırla sakın unutma...Sadece hatırla ufacık olsa da kalbinde bir yer ayır olur mu bana...seni seven bu kalbi unutma...Bir gün bulunduğun şehirde..istasyonda bir tren durunca,bir gemi yanaşıp demir atınca limana,bil ki sana getirmiştir ölümsüz aşkımı ve bu büyük sevgimi...emanetlerimi al kalbinin en derin kuytu köşelerinde sakla...Unutma sevgili sakın beni unutma...Benim hatırladığım gibi sende beni güzel hatırla mazimizin birazcık da olsa hatırı varsa....

Biz neyi yaşadık sor kendine
Neydi yaşadığımız
Sorunlarla dolu bir aşk mı
Yoksa aldatmacalı bir oyun muydu
Sevmek böyle olmaz
Bir sevgi yalan üstüne kurulamaz

Adına aşk demiştim senin
Şimdi dilimde bedduasın
Kalbim yokluğuna değil
Seni sevdiğine yansın
Artık ihanet olsun adın
Kalmadı bende ki aşkın

Unutabilmek için seni
Uzaklaşmak istesem de ben
Gölgem oluyorsun benimlesin sen
Köşe bucak saklasam da hatıraları
Anılar film şeridi gibi geçiyor gözlerimin önünden
Hangi şarkı var ki seni hatırlatmasın

Sesli sözcüklerin bittiği yerde yürek konuşmaya başlıyor...dile kilit vuruluyor ama...yüreğe asla...
söylemek istediklerini sessizce haykırıyor taa derinlerden...ne duyuluyor ne de yanıtı var sözcüklerin...sadece düşüncede sadece yürkete kalması...acıtır insanın içini çıkmaz bir sokaktır artık
ne adresi vardır ne de gideceği bir adres...biriktirir ne varsa duygularnı hapseder çaresizce...bir volkana döner suskun yüreği....patlama noktasındadır ama kör olası gurur...ne söyler ne de işitmek ister tek sesli bir sözcüğü...bir de nakaratı vardır geçmişten kalan...söylenmiş sesli süslü tatlı duygusal...bir o kadar da acı sitem dolu yaralayıcı cümleleri tekrarlar için için...doluya koyar olmaz boşa koyarsın dolmaz ya işte öyle bir şey...gündüz düşünür gece yazarsın gönül sayfnıza...nedense
gecelerde ağır basar hüzünler...gözler hep ağlamaklıdır karanlık bir odanın loş ışığında...ne varsa gelip geçen yaşananlardan hepsi geceyi bekler beynini kemirmek için...tıpkı ağrı ve sancıların geceyi beklediği gibi...çaresiz yürek yazar yazar da tükenmez kalemi...niyedir bu susmalar...nedendir bu hayata küsmeler...sorar sor da bir yanıtını bulamaz yürek...ve günün ışıkları ile yorgundur artık kalem düşer elinden gözler kapanır...bir geceye daha yorgun girecektir yaralı yürek...kaç kez yazdıklarını bir kağıda karalayıp...bir adrese yollamak istese de...izin vermez ki o
bütün kalaleri yıkan ama hep önümüzde bir kale gibi duran yenemediğimiz gururumuz...

Yemin etmiştim sana
Beni boynu bükük
Yetim bir çocuk gibi
Gözyaşlarımla
Yanlızlığın koynuna bırakıp
Terkettiğin gün

Ümidim tükendi
Gönlüm uslanmaz
Yüzüne yüzüm süremesem de ben
İçimde seninle bir ceylan ağlar
Beklerim beklerim de gelmezsin ki sen
Kanadım kırıktır yüreğim yanık