Sezen Caglar Şiirleri - Şair Sezen Caglar

Başımı buğulu cama yasladım.Yıldızlar pırıl pırıldı gökyüzünde ay gecenin koynundan süzülüp,düşmüştü denizin gizemli sularına Yakamozlar oynaşıyordu..Ve birden anılar canlandı,gözlerimden yaşlar süzülüverdi yanaklarıma,ağladım yokluğuna! ! .Sende denize düşen ay gibi düşmüştün benim yüreğime..Gökyüzünde yıldızlar pırıldarken,sen de ışığı olmuştun karanlık dünyamın. Şimdi yoksun,aydınlatmıyor hiçbir şey,güneş bile ışığını kaybetti sen benden gideli beri! ! .En iyisi sensizliğe son vermek..Kendimi bu gece denizin derin sularına bırakıyorum,cesaretim yok ama sensizliğe dayanamıyorum! ! .Bir son vermeliyim bu acılarıma,bitmeli seninle kabus dolu gecelerim bitmeli..Kader beni nereye sürüklerse bu beden oraya gitmeli.. Boğuşmaktayım şimdi o esrarengiz gizemli denizinin dalgalarında,bir sandal bir kürek,bana uzanacak bir el bir yürek istedim,feryatlarımı bir balıklar bir de kuşlar duydu.. Medet umdum ufukta gördüğüm her gemiden,seni bana getirir diye ama ne gören ne duyan oldu seslenişimi....Kendi çabamla var gücümle son gayretimle atabildim kendimi ıssız sessiz bir sahile.İçimde yine bir umut vardı bana gelirsin diye,yaşamak istiyordum senin için yaşamak,hala umudumu kesmemiştim sevginden. Kumlara bıraktım yorgun vucudumu,bitmemişti savaşım henüz.Üşümüş olan bedenimi bir de fırtınalar kasıp kavurdu! ! . Kırdı kolumu kanadımı,içim üşüdükce üşüdü! ! ! .Nafileydi yoktun gelmeyecektin,artık tükenmişti yüreğim bitmişti umutlarım.. Bu muydu sevda bu muydu aşk? dedikleri.Bir başına yarı yolda,koskoca bir boşlukta bırakılmak mıydı? . Acıyla kıvranan kalbim ilk kez isyan etti,birden lanet ettim aşkına sevgine sana! ! ! . Ve derin bir uykuya dalarken uyanmamak üzere kapanırken yavaş yavaş gözkapaklarım,sadece beyaz saçlı yaşlı birinin beni kucaklayıp götürdüğünü gördüm,hiç tanımadığım bir dünyaya....

Asiydim aşka sen karşıma çıkmadan önce
Sevdim seni ama suskun ve umutsuzca
Söyleyemedim bu sevgimi sana özgürce
Anlatamadım sevgimin büyüklüğünü
Ya da sen anlamaya çalışmadın
Yüreğimin bir yerlerinde kaldı gizemlice

Bugün yine ağlıyor gözlerim...ama ne yenilgidir bu ne de gidenlerin ardından...
Ağlıyor gözlerim söylenen yalan sözlere...gerçekleri inkar eden yüreklere...gerçek yüzünü göremediklerime...dostlukları bir hiç uğruna heba edenlere...
Ağlıyor gözlerim insanların vefasızlığına...bir isim bir nam bir şan uğruna can dediklerini bir hiçe sayanlara...
Ağlıyor gözlerim bu güzel dünyayı zindan ve hayatları bir hiçe sayıp gönüllerin sarayını yıkanlara...
Düşünüyor yüreğim ağlıyor gözlerim...neyi paylaşamayız...yalnız geldik yalnız gideceğiz...para pul şan şöhret geçerli mi sorarım o gerçek dünyada...
Kefenin cebi var mı? yoksa sen ben mi var oralarda...padişah olsan sen...bir çöpçü olsam ben...hangimiz duracağız biliyor muyuz ön saflarda...

Oysa kalmalara nikahlıydı
Gitmelere sürgün ettiğin gönülüm
Çok değildi isteğim senden
Sadece bana güven vermen
Yalan dolan olmamalıydı
Bir başkası girmemeliydi aramıza

Kollarımı açtım ben
Güne gün ekliyorum
Nerde kaldın gelsene
Sevgilim bekliyorum...

Kalbimde yaşıyorsun

Bu can emanet bize
nerde nezaman biter
ömür dediğin ne ki
nasıl gelir de geçer
birde bakmışsın ki
bir kuş misali uçup gider

Ben aşkı şöyle yürekten yaşayamadım ki
Ya çalıp gittiler benden
Ya da vurdular taa derinden
İzleridir bu korkular bu ürkmeler
Sevmekten kaçmalar
Aşka dokunamayışlar hep bu yüzden

Bilmem ki sana nasıl anlatacağım
Belki de seni çok kıracağım
Ellerim ellerinde olduğu halde
Sana ayrılığı anlatacağım
Gözlerimiz yaşlarla dolacak
Yüreğimizde derin bir sızı kalacak

Gerçek sevgi ağlatır aşk yalan olunca
Sevilen gidince sevenin yüreği kanar
Bir boşluktadır geride kalan
Ne sevebilirsin onu sevdiğin gibi
Ne de başka birini koyamazsın yerine
Yürekten sevmişsen gerçek aşkı yaşamışsan

Bilmeden kırdıysam güzel kalbini
Ne olur affet bağışla beni
Öpeyim o cennet kokan ellerini
Bir gün değil her gün senindir annem

Mis kokar tenin aynı güller gibi