Seyrüsefer Divanda Şiiri - Seyfi Karaca

Soğuk odaların
Ocağında kül, sobasında sönmüş alazlara tütün saran gamlı kederler
Harlandığı kamçılanmışlığı körükleyerek yanan ateşin duman olduğuna
Kıvrrm büklüm dağlara doğru sürgünlüğünü kovalayarak dolanıp giden yollardan
Çakır dikeni, karamıh çalısı, gelinciklerden..
Çürümüş bir parfüm kokusu gibi sinemanın yakınlarındaki çarşıda sokulup sığınacak yer arayarak yorgun düşlere yayılıp uzanırken gece
Perdesiz camlardaki içerdekilere bakmak için
Ve rüzgarın bütün gücüyle salladığı direklerin gölgelerine şavkıyan ay ışığı resitaliyle
Kopmuş olan kadırgaların veresiye borcunu ödeşir gibi sanki örtüsüz filitresiz
Yükü ağırlaştığında yağmurlarını bırakıp döken bulutlara yarınki sabahları çağırarak
Yırtılan beyazlıktan gün doğumunu getiren kızıl tan yellerine ve serin şafak sökünlerine
Yok
Yüzümü yumuyacaaam
Tembih ettim gendime
Yüzü yunacah ekmaaang başına geçip
Şişe kırıp çevirirken orası burası dünyanın köşeyi kirişini dönen
Köşeyi kirişi kapan
Köşeyi kirişi kırarak,
Yöresi semti garip çorak yollarda otobüs beleyen ücra yolcuları gibi her karartıdan bir umut
Coşkusuna banıp kandığı sarhoşluklardan beslenen
Ladese tutuşacağım öğle vakti kuş uçmaz kervan ne gezerin kupkuru esen rüzgarlarıyla
Bir de kadın kısrağından saat dakka kurcalayacağım
Niyet bozacağım
Fırt çekeceğim
Dudaklarının arasından dilimin ıslaklığını dolandırarak
Göğüslerinin emcük ucunda azgın sürtünüşler gezdireceğim, derinlemesine hüp çekeceğim..
Aşk varken utkuda tutkuda serde sılada
Sevgili gezer dolanırken yükte
Sırda
Yürek sızısında yaşam seyrinde
Seyrüsefer divanda

Şubat /25