Çıkarken iş dönüşü
Seyran tepe yokuşunda
Onmaz bir hüzün kaplar içimi
Darmadağın olur usum
O evler
Bacalarından tüten dumanlar
Odun yığınlarına serilmiş
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bir de Dörtyol'un kırmızı ışığında bekleşen, 'silim mi abi arabanı' diye boyun büken o çocuklar var ya! 'Belki birkaç kuruş koparırım' diye umut eden, kuruşları koparana kadar onurları ve yürekleri kopan o yanık yüzlü coğrafyanın yanık yüzlü çocukları! Öpüyorum yedisinde, onunda, on beşinde yaşlanan o proleter yüreğinizden.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta