Seyraniyle Sohbet Şiiri - Kürşat Sungur

Sen gideli olmuş yüzaltmış sene
Yüreğimiz kasvet eker Seyrani
Ne değişti gelde bir bak haline
Oluklardan rüşvet akar Seyrani

Gazel bağlarında ağaç kalmadı
Köşkpınara bu yıl bülbül gelmedi
Garib gurabanın yüzü gülmedi
Derdi olan yine çeker Seyrani

Mutluluk durağı oldu Everek
Mutlu olunur mu hergün söverek
Ne kaldı ki elimizde ne verek
Kadı elimize bakar Seyrani

Sofralar kurulur dökülür taşar
Yaşa padişahım diyenler yaşar
Kimi sünme oldu kimisi kaşar
Çarşı pazar peynir kokar Seyrani

Haberin oldumu olan bitenden
Ermeni'yi Rum'u attık vatandan
"Efendiler" diyen bir komutandan
Padişaha kul mu çıkar Seyrani

Sana deli, ona sarhoş dediler
Kul hakkını sifleyerek yediler
Bir milleti bin parçaya böldüler
İçi dışı bizi yakar Seyrani

Şimdi senin gibi ozan kalmadı
Arif vardı oda bir gün gülmedi
Dokuz köy gezdide yine durmadı
Onuncu köy kabre çıkar seyrani

Buralar  aynı tas ve aynı hamam
Kılıklar değişti biraz vesselam
Vatan millet diye bir iki kelam
Konuşana millet bakar seyrani

Düşman şimdi para ile geliyor
Nerden ne isterse hemen alıyor
Alanın satanın yüzü gülüyor
Bu iş  canımızı sıkar Seyrani

Daha söylenecek nice sözüm var
Ateşim kül olsa, yine közüm var
Teröriste bile gör ki 'çözüm' var
Onu alan, bizi tıkar seyrani