Bırak beni hatırama ağlayayım.
Sen git yakacak başka birini ara.
Huzuru hiç tutmadım ki bağlayayım.
Bana verdiğin tekşey; zulüm ve yara.
Sevgiyi taşlayan zalimler dostundu.
Alem şahit sevgime, sensiz nefes almazdım.
Sen yokken sızı çeker, varlğına doymazdım.
Ben böyleyken; sen hain, bir kalleş çıkıverdin!
İmrenilen sevgimi, kahpece satıverdin!
Haber geliyor senden; ruhsuz kalıp bitmişsin!
Bir Melek saflığı var yüreğinde.
İçin, dışın vicdan, merhamet dolu.
Sevgi, şefkat parlıyor gözlerinde,
Senden geçmelidir sevdanını yolu.
Öfkeyle, zalimlik yabancı sana,
Bırakmadı hayat, koşturmadı bir türlü, ayaklarımı bağladı...
Kamburlar yerleştirdi sırtıma, hepsini kenetledi, sıraladı...
Özgürlüğü rafa kaldırdı, zalime tahtı, bana tabureyi bağışladı...
Genç yaşta terk etti siyah saçım-sakalım, yerini beyazlar aldı...
Güneş yasak bana...yıldızlar, deniz, rüzgar, ay, bulutlar yasak...
Ansızın gitme ne olur.
Yönümü şaşırırım gemsiz.
Biter beden argın olur.
Erir gider sessiz, sessiz
Gidersen ateşte kalır;
Körlere değil, gözü açık olup da görmeyenlere acımak gerekir.
Öyle yaşayın öyle olun ki; yıllar sonra anlattığınızda torunlarınız sizinle gurur duysun.
Bir yanında gül bahçesi dururken,diğer taraftaki çamurlu yola giden insan, el uzatıp çektiğinizde tekrar çamurlu yola yöneliyorsa; onun için yapılacak bir şey yoktur. O, bir zavallı olduğunu ortaya koymuştur. Zamanınız boşa harcamayın ve hemen ondan uzaklaşın. Hiç olmazsa çamur bulaştırmamakla güllere iyilik etmiş olursunuz.
Bir insanın adiliği, namussuzluğu ve şerefsizliğine sessiz
kalan ve hatta hatta alıkışlayan yakın çevresi ve ailesi de
aynı karaktere sahiptir. Ve işin içinde menfaat sözkonusu
olduğu aşikardır.
Sorumsuz insanlar; çevresini sorunlu yaparlar...
Parayı şereften üstün tutanları, toplumda onursuzluk da üstün tutar...
Köze su dökmeyen, sabah kor bulur....
Durgun bir göl gibiyim coşamıyorum.
Ne yakamozum var, ne de yosunum.
Bulanmış pak suyum, çamur doluyum.
Yağmur da terk etti hepten kurudum.
Mecalim kalmamış sevgi bulmaya.
Evrenin içinde derin bir çukur,
Dağ yamacında ki bir taş misali,
Rüzgarda savrulan kuru yaprak gibi,
Suskun, sahipsiz ve de yalnızım.
Gökyüzünde gezen mavi bulutlar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!