Seyit Burhanettin Akbaş Şiirleri - Şair ...

Mavilemek isterdim yurdumu,
Baştan başa mavilemek isterdim.
Bir ressam fırçasıyla boydan boya
Edirne’den Kars’a, Hakkari’den Sinop’a...

Yurdumun dağları...

Ben Kerküklü bir anayım oğul,
Gazete haberlerinde okuduğun,
Kara kuru resmime baktığın benim.
Bağrım yanık, kahır doluyum, yüreğim yaralı
Geçen hafta kıydılar, toprağa verdim balamı

Gadasın Aldığım

-Azerbaycanlı Şair Necef’e-
Anamın güzel dilleri
Hoştur gadasın aldığım
Bu dili unutup gitmek

Rüyalarda bulsam seni
Hep yanıma alsam seni
Yüreğine dalmak için
Ah bir görünmez olsam

Gözlerinde geziversem

Bilirim her vedâ bir başlangıçtır aslında
Bu kez ciddi bir vedâ olacaktır bilirim
Unuttum her şeyi bir şey kalmadı aklımda
Bu son mısralarla benzim solacak bilirim
Bilirim her vedâ bir başlangıçtır aslında
Nefesler duracak, vâdem dolacak bilirim

Dağları delmedim diye
Aşkımı silmedim diye
Bu dertle ölmedim diye
Üzülme.
Aşkı abartmayalım diyorsun.
Dağları delmediğimi

Tatlı bir bakış gibi,içten bir gülüş gibi
Son bir haykırış gibi, ne güzel bir kış böyle

İçinde gurbet saklı, aşklar var ki yasaklı
Karlar bence çok haklı, ne güzel bir kış böyle

Maraş’ta Beyoğlu’nda,
Elimde silah, belimde kasatura.
Gidiyorduk Mercedes’in üstünde,
Mehmetçikler yan yana, omuz omuza,
Bir çocuk baktı, el etti bana.

Rüyalarıma geliyorsun her gün
Ferman gibi okuyorsun şiirlerimi
Üzerinde beyaz mı beyaz bir elbise
Görüyorum zülüflerini

Şiirlerimi kim ulamış böyle dizi dizi

Sözler gelir bir güvercinin kanadında durur
Bir kahvenin telvesine konar, gizlenir
Yürek bu, dayanamaz ki her söze
Satır satır, hece hece,
Bir kez daha, bir kez daha dinlenir