Seyit Burhanettin Akbaş Şiirleri - Şair ...

Gülün rengi kırmızıya boyanmış
Gül, bülbülün figanına dayanmış
Tatlı söze, güler yüze aldanmış
Şikayet edermiş vefasız eşten

Bu eski hikaye neden bitmiyor?

Ayrılıklar vururmuş rıhtımlara
Sevdalılar niye gezmez el ele?
Niye oturmazlar kumsallara
Konuşmazlar gönül gönüle

Aşkın ayak izleri nerede?

Hiç aklımdan çıkmazsın ki
Günün bütün zamanı senindir
Seni düşündüğüm zaman
İçime bir serinlik çöker
Çayır çimen gezerim
Mavi denizlere yelken açar

İlham perisi bulutlara sordum
Yıldızlara baktım hayra yordum
Ben seni semalarda arıyordum
Kalbime seni yazdım bütün gece

Sevdim seni, tutmasam da elini

Kar tanesi olsaydım döne döne gelirdim
Saçının tellerinde usul usul erirdim

Kar tanesi olsaydım kirpiğine konardım
Uçlarından tutunur oracıkta donardım

Kimi ahu bakışlı, kimi yayla kokuşlu
Turnalar gördüm ki katar katar
Kimi keklik sekişli, kimi sümbül nakışlı
Nice ceylanlar geçti önümden

Dağlar önümde bir bir eğilirdi

Yaslasaydım başımı bulurdum derman
Aşkın kanunu bu, dinlemez ki ferman
Ben sana yanarım hep sen de bana yan

Bu can titresin sevdanın yollarında
Dünyayı unuttum senin kollarında

Işık ışık bakınca, gözlerin beni yakar
Meftun olur bulutlar, gözlere inci takar
Sözlerin kor misali, yanınca bana bakar
Gözlerin sevda saçar, sözlerinde aşk kokar

Bu tatlı bir nağmedir yüreğim nasıl bıkar

Ben gönlümü gömdüm gömeli toprağa,
hayatın zehrini susuz içerim
Zifiri karanlıkta kaybolan bir gölge gibi
kaybolur giderim
Gözlerimin buğusu görünmesin,
mendilim ıslansa bile

Bulutlar nereye?
Yoksa nergislerin, sümbüllerin açtığı yere mi?
Akça Sunanın gönlümü yaktığı yere mi?
Oğuz pınarının büngül büngül aktığı yere mi?
Söyleyin bulutlar nereye?