Kızıl akşamlarda gönül serinliğim,
Mor gecelerde açan akşamsefam,
Şafak vakti gül yaprağındaki şebnemim,
Doğan güneşim, dünyaya renk verenim,
Yüreğimi ısıtan yaşama sevincim...
Hep sonbaharı yaşamaktan yoruldum
Artık baharları özledim
Hayat fırtınalarının
Yüreğimde çentik çentik
Açtığı yaralardan beslenen
Kanlı gözyaşlarım
Aslında bir maceraydı bizimkisi,
Hemi de gerçek bir macera!
Sonu bilinmeyen bir büyük macera,
Nasıl mı başladı?
Anlatayım…
Toprak mı bize küsmüştü,
Asude geçerken ömrüm
Sine-i dergâhımı delen bakışların
Gönlü Gülizar’ımda gül-i hazan oldu
Efkanı, firakı bilmezken kalbim
Her an hicranınla yanar oldu...
Benim bildiğim kırmızı güller adaktır sevgiye
O halde hep bir imkânsıza
Bir sari laleye adanmak niye
Sevmek iki ruhun bir olması demekse
Aldatmayalım kendimizi
Yok öyle bir şey, masal hikaye...
Sevdim, davacıyım sevdiğimden
Sevmedim, aşığım davacı oldu benden
İhtiraslarım, arzularım rüzgâr olurken nefs yelkenlerime
Bilinmeyen kader okyanusunda yol alırken hayat gemim
Ben egoizmin, narsizmin doruklarında
Bencil düşünceler içerisinde
Sanma ki bu ömür senle bitecek,
Sanma ki kalbim sensiz üzülecek,
Sanma ki gözlerim dönmeni bekleyecek,
Avutma kendini boş hayallerle,
Unuttum seni artık, gömdüm mazime,
Bir hevestin sen,
Neredesin be mübarek melek
Seni arıyorum her nefeste
Sevgiliye hasret gibi, hasretim ölüme
Bir tutsak, bir sığıntıyım şu yeryüzünde,
Gel de kurtar hem beni
Hem de
Anlatmak istiyorum dilim lâl
Yazmak istiyorum, kelimeler manasız suskun
Yüreğimde koca bir cehennem yangını
Gözyaşlarımla susturayım istiyorum
Gözyaşlarım riyakâr
Ah ölüm, ah Azrail
Yağan her kar tanesi
Çiçek olup yanaklarında açsa
Dilin bülbül olup şakısa
Yine de af etmem gülüm
Seven bir kalple alay ettin...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!