Gözyaşı misali yapraklar
Bir rüzgar bekler düşmeye
Dökülür umarsızca
Tutunmak biçare
Dökülmüşlük yaşanır cümbüşlerimde...
Koşarak gelmiştin askere gideceğim gün
Herkesten önce sen sarılmıştın boynuma
Tuhaf gelmişti millete inanamamışlardı
Senin bana bu kadar değer verdiğini
Sayılı günlerde annem, babam olmuştun
Sonunda beraber sayıp bitirmiştik...
Devrik cümleler kuruyorum anlamsız gecelerimde
Soru işaretleri peşin sıra kelimelerin arasına dalıyor
Çıkarmak birşey ifade etmiyor noktaları
Herşey yarım kalıyor sen yokken
Düşüncelerim girdaplaşıp dibe çekiyor
Bir başlangıç yaptım mehtaplı gecelerimde
Haram ten değmedi bedenimin en gizemli yerlerine
Bırak ücra köşeleri elime el değmedi
Sen hayatıma girdiğinden bu yana...
Soğuk gecelerde sıcaklık aramadım
Sensiz kalmak sana ulaşamamak beynimi yedikçe
Olduğun gibi kal değişme dedikçe
Seni her daim düşündükçe
Nefes almak bu kadar zor olmamıştı...
Bir damla dökülen gözyaşlarımı sildikçe
Sevmedim diyormuşsun
Hiç özlemedim,
Gözlerin gülmüyormuş ismimi duyduğunda
Sen anıları silebilmişsin meğer çoktan
Çoktan boşvermişsin...
Ağladığımda gözyaşlarım, tutmazmış artık ellerin
Dışarda bahardan kalma bir hava
Yüreğim ise sonbaharda
O çok sevdiğim yağmurlar bile sustu
Bekliyorum sabahı yeni bir umutla.
Sabah olup sanki yeniden doğacağım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!