Ey körpe eli kınalı yar
Sanma senden o kadar uzağım
Sensiz umutlarım tükenmiş, baharda hazanı yaşıyorum
Her gece adına kadeh dolusu özlemini yudumluyorum
Bir an olur denizler tutuşur, yıkılır dize gelir dağlar
Yönünü şaşırır güneş, bir bir söner yıldızlar
Bir an olur her yer cehennem olur
İşte o zaman inanacaksın ki o gün mahşer olur.
Elveda…
Elveda gençliğe, güzelliğe, zevk-ü sefaya, neşeye, hüzne, çığlığa, suskunluğa birlikte yürüdüğümüz yollara…
Elveda mutluluk dolu hülyalara
Saadet düşlerine, tüm arzulara, sen dolu rüyalara emellere, yakarışlara ve isyanlara
Takılsın boynuma hasret zincirleri
Mahkûm olsun sana bu hayat…
Çarmıha gerdirilsin umutlarım
Darağacında sallansın mutluluğum
Benimle yansın bu gurbet geceleri
Sesini duyduğum zindanlarda çürüsün ömrüm
Onurlu bekçisiyim bu dağların
Ne olursunuz bari bakışlarımda aramayın mana!
Verin bana umutlarımı, yarınlarımı; çalmayın ne olur
Az daha sıkıca tut ellerimi
Koklayayım o cennet kokunu
Bakayım son defa ela gözlerine
Çünkü:dönülmeyen o mekanın yolcusuyum ben
Yeterince çektim özlemini sılanın
Çınlıyordu kulaklarımda sesi
Bağrına basacaktı beni, Menekşe’nin kendisi
Çekmekle bitmez bir solukta o güzel nefesi
Ben görmeye geldim, Menekşe seni
Hep seni düşünürüm hep seni anarım seni
Nasıl geçti bilmem ömrümün baharı
Sevmekle sevmemek arasında bocalaştı gönlüm
Feda ettiysem de ömrümü ömrüne
Dinmek nedir bilmedi yaşları gözlerimin
.
Ben güneşsiz bahçenin gülleri,
Mahkûm bülbüllerin feryadı,
Ben fani dünyanın tek günahkârı,
Sahipsiz bakışların esriyim.
Sus… Kapat nemli ela gözlerini
Yanı başıma koy başını
Sessizliği dinle gecenin ve vereceği huzuru yaşa
Düşün…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!