Şevval Güldem Şiirleri - Şair Şevval Güldem

En çok sesini sevdim.
Sevdanla kül olmuş;
Yüreģimi uslandıran sesini.
Her tonu aşka çağıran.
Her duyduğumda;
Bir çocuğa dönüşmem.

Sevdamdandir bu sessizliğim.
Gecemi gündüzümü bir yapan.
Kaç geceyi sabah etim.
Unutmak için!
Akşam 12 sabah 4 arası saatimdin.
Gece ağır basıyor hayalin.

Sevmek!
Ağır bir yüktür omuzda.
Büyük acıdır, yürekte.
Gidişinin üzerinden
Değil bir gün, bin asır geçmiş.
Yürüyorum yürüyorum yol bitmiyor.

Kûla her kesî heye
Her kûlekîra êşek heye..
Çûna her kesî ya neçaverêkirî
Û destek axa ku her kes wê biçe.
Bêhna hezkiriya te bi axê re tevlihev dibe,
Dema ku baran dibare ji axê bêhn xweş tê.

Uzun yollar dan geldim.
Son anons, son durak.
-Merhaba! demeden,
Daha duraktan inmeden.
Rota değişti.
Onca yolu geri dönüyoruz.

Ev çend sed sal in?
Çîrokên neqedandî û çîrokên qedandî.
Şevên tarî yên ku tenêtiyê tînin bîra xwe.
Rêyên dirêj ên bêdawî di dawiyê de bi xemgîniyê tije ne.
Paşê hêsir diherikin.
Evînên ku bûne derd û xemên ku nayên xeyalkirin.

Eyy Van...
Ben bir kürt sevdim senin içinde gezinir.
Kalbi gölün kadar kocaman.
Yüreği Muradiye şelalesi gibi berrak.
Ben bir kürt sevdim.
Gözleri bal, sözleri şiir, gülüşü Ali'nin kılıcı kadar keskin.

Seni düşünmekten geceler sarhoş olmuş.
Sabahlara kadar elimde sigarayla;
kara kara seni düşünüyorum,
içimi parçalıyıyorum,
Bile bile canımı acıtıyorum.

Bizde bilirdik gidenlerden olmayı.
Karşımızdaki insanı geride bırakıp terk etmeyi.
Akan göz yaşını hiçe saymayı,
Duygusuz olmayı,
Üç kuruşluk sevda edinip aldatmayı.
Lakin sevemiyeceğimiz insanla olucak kadar yüreksiz,

Hey Wanê...
Min ji Kûrdekî hez kir, ew di nav te de digerê.
Dilê wî bi qasî golê mezin ê.
Dilê wî wek şelala Muradiye zêlal e.
Min ji Kurdekî hez kir.
Çavên wî hingivîn in, gotinên wî helbest in, kenê wî wek şûrê Elî tûj e.