Devran dönüyor , zaman geçiyor.
Sen aklımdan gitmiyorsun.
Ben karda açmış bir çiçek gibiyim.
Yalnızım ve boynum bükük.
Soğuktan titriyorum.
Ve sen hiç uğramadın bana!
Berê min bêtir bêriya te dikir
Dema ku ez lê difikirim çavên min tije hêsir dibin,
Dilê min diêşe.
Ez nikarim paşerojê ji bîr bikim,
Ez nikarim wêneyan bavêjim.
Êdî hundurê min de kêm dibî.
Kî dizane...
Dibe ku rojekê li bajarekî din.
Di demeke din de.
Destpêkên nû jî.
Şertên din jî.
Kim bilir...
Belki bir gün başka bir şehirde.
Başka bir zamanda.
Yeni başlangıçlar da.
Başka şartlar da.
Ben Mezapotamya dağlarında özgürlüğüne
uçan bir güvercinim,
Halaylar eșliğinde söylenilen şarkıyım.
Bir ananın beyaz tülbentiyim.
Zılgıt sesleriyim.
Newroz ateşiyim.
Me jî dizanibû ku em çawa di nav kesên derketin de bin.
Ji bo kesên din li dû xwe bihêlin û wan biterikînin.
Guh nede hêsirên ku diherikin,
Ji bo ku bê hest,
Evînek sê cent hilgirtin û xapandin.
Lê em têra xwe wêrek in ku em bi yekî ku em nikarin jê hez bikin re bin,
Min ji Kûrdekî hez kir.
Bi qasî pira Ongözlü ya Amedê bi hêvî ye
Ew jî wek pira Malbadî ya Farqînê evîndar e.
Min ji Kurdekî hez kir
Bi qasî dîroka Mêrdînê kevn e
Sakallarını şiirlerimle karıştırdım,
Her satırıma kokunu anarak başladım.
Gözlerin aklıma gelince;
Sonu yokmuş gibi nokta koymayı unuttum!
Gülüşlerin şiirlerimde haykırıyor.
Bir teninin sıcaklığına benzetme bulamadım.
Her gün ay çıkmadan sahile iniyorum.
Oturuyorum bir banka ayın doğuşunu izliyorum.
Denizden gelen sert rüzgarlar yüzüme çarpıyor;
Sanki yüzüme tokatlar atılıyor.
Güneşin doğuşunu'da izliyorum .
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!