Yapraklar diyorum
Hani sen boş kaldığında
Dikkat kesildiğin
Ne tesadüf
Sen bakınca dans ediyor dallarla
Sanki sana mesaj vermek istiyor
Gecenin bir vakti hastahane köşesinde
Oturmuş dört arkadaş önünde şişelerle
Konuştu içlerinden biri çingeneyle
Damarlarından kan akarken
Sonucunu bekledik saatlerce
Ne gam ne keder
Boş vermişliğin eşiğindeyken
Hala düşünür seni bu beden
Son sigaramı da yakayım
Gönlüm kora dönüşmüşken
Kara bağrı yanık çimen
Dost geze geze gören
Yar etmez bana bu engel
Geldim, gittim derbeder
Sokak avuçlarına sığınmış bitik bir melek gibi
Sevgilim yok sevdam var
Biri dağlar biri dostlar
Bunu anlatmak için de bir yazım var
Çivisi çıkmış bu dünyada
Bir de benim tahtam var
Ağaçlar çoğalıyor
Çiçekler yeniden hazır olda
Bülbüller şakıyor yolda
Turnalar uçuyor
Ellerde bir parça simit
Dostlar sırt sırta vermiş
Kutsanmış sözlere bel bağladık
Kördüğüm yaptık
Bu boğazdan neler geçti
Hala aynı yemekler veriliyor
Kalemler kelimelere yoldaş
Yapıyor arada şantaj
Yumruk kadar kalbe
Sığdıramadık seni
Uçurumlarda her gün
Koşarken delice
Göremedik içindeki seni
Affet
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!