Farkında mısın?
Erteliyorsun…
Fark ederek mi,
Erteliyorsun? ...
Susuyorsun…
Ne kadar konuşsan da,
Hayat, ertelemelerden ibaret olunca,
korkutuyor insanı...
hayatı,yarına erteledim...
dünü hiç yaşanmamış sayıp,
bugünü önemsemeden...
ve belki de,
Bir varmış,bir yokmuş…
Biz varmışız mesela,
Aşk yokmuş…
Ülkenin herhangi bir şehrinde,
Bir ben,bir de o yaşarmış…
Geceler,yıldızlar altındaymış,
Haydi hayat!
Bana şimdi,şu anda bir sürpriz daha yap!
Bir sürpriz yap erken gelen,
Ama beklendik…
Bilinen…
Haydi hayat!
Gözlerin beni mahvediyor...
Yoksa sen değil,gözlerin...
Kaç yaşımdan kalma o bakışlarım,
O çocuksuluğu gözlerimin...
Buluştuğu an gözlerimiz,
Heyecan dolu bir çocuğun,
Şimdi bir kayık gerek bana...
Masmavi bir denizde yol gerek,
Rotası belli olmayan bir gemi misali,
Alıp başımı gitmeliyim uzaklara...
Ardıma bakmadan,kimselere el sallamadan,
Bir veda bile etmeden,
Gittiğin şehirde değişmeden kal...
Bırak o yeniler eskilerini,
Acımadan yıkar geçmişini,
Sen aldanma,bırak...
Gittiğin şehirde değişmeden kal...
Taşlar alırsa etrafındaki yeşilleri,
Keşke diyorum,keşke...
Gitiğin yerden dönmesen...
Yokluğunda gülmediğime bakma,
En azından,artık ağlamıyorum...
Görmüyorum seni ya,
Dağlanmıyor açtığın yaralarım...
Hiç farketmedin mi günün bittiğini?
Günün bitip de ay olduğunu,
Ayın bitip yıl olduğunu...
Akrep ile yelkovan hep olduğu yerde mi senin saatinde?
Takvimlerin hep aynı günde mi unutuluyor?
Farketmedin mi akıp giden zamanı?
Pencereme doğuyor her sabah solgun bir güneş,
Bugün de varım işte hayat!
Hayat?
Yine mi susuyorsun? ? ?
Yoksa,yoksa beni duymuyor musun? ...
Ne o?
Donuk karelerle aynı ifadeler
Çok güzel