Sevmeyeceksin Arkadaş Şiiri - Yaman Karaca

Sevmeyeceksin arkadaş!

Aklın karışıksa,
Yüreğin bir başkasında kaldıysa,
Geçmişin yakanı bırakmıyorsa sevmeyeceksin.
Kimsenin hayalleri ile oynamaya hakkın yok.
Herkes seninle aynı kaderi paylaşacak
Diye bir şey de yok.
Eğer aklınla gönlün bir değilse
Sevmeyeceksin arkadaş, sevmeyeceksin!
—
Sevmeyeceksin arkadaş!
Senin gemin battı diye inadına,
Dokunmayacaksın kimsenin sandalına.
Umutların söndü gitti diye
Yakmayacaksın kimsenin ümitlerini.
Hayatına aldığın o bir iki soysuz gibi
Sen de bir başkasını yıkmayacaksın.
Gönül yatağında bir başkası yatıyorsa
Hakkın yok kimsenin yarınları ile oynamaya.
Sevmeyeceksin arkadaş, sevmeyeceksin!
—
Sevmeyeceksin arkadaş!
Kendine bile anlatamadıkların varsa
Kalbine sığdıramadığın acılar…
Gözlerinde kaybolmayan simalar varsa
Vicdanını da dinlemesini bileceksin.
Eğer tüm benliğini sarmış biri varsa hala aklında,
Canın yanıyorsa her adı anıldığında,
Aynı acıları da sen başkasına yaşatmayacaksın.
Sevmeyeceksin arkadaş, sevmeyeceksin!
—
Sevmeyeceksin arkadaş!
Unutamadığın varsa sevmeyeceksin.
Sen yandın diye başkasını da sen yakmayacaksın.
Geçmişin hatalarını bir başkasına yaşatmaya,
Onu da senin kaderine ortak etmeye,
Dertlerini masum birine yüklemeye hakkın yok.
Dertlerini tek başına yaşamasını,
Yaralarını kendin sarmasını bileceksin bu hayatta.
Eğer ümidin kalmamışsa yarınlarında,
Sevmeyeceksin arkadaş, sevmeyeceksin!

Yaman Karaca