Sevmesini Bilemeyen Büyümemiş Çocuğa Şii ...

Emel Oruç
10

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

yıllardır kimsede gerçek sevgiyi göremeyen,erken olgunlaşan bu kız çocuğuna sevmesini bilemeyen büyümemiş çocuk acıyı en iyi şekilde tattırmıştı.çevresindeki herşeye körmüş gibi bakan,içindeki o ezeli ve ebedi gizli sevginin verdiğikırıklık,ezilmişlik ve geride kalmışlık.O'ndan başka kimseyi gerçek sevgi ile sevemeyen, her güzellikte O'nu anımsayan,her daim bitmeyen,tükenmeyen...('O':çok farklı herşeyden ve herkesten)
tam birşeylere yeniden inanma düşüncesi uyanmışken içinde sevmesini bilemeyen büyümemiş çocuk onu yarı yolda bırakıp gitmişti.tek damla göz yaşı akmıyordu onun için,içine oturmuştu yarı yolda kalmışlık.söyleyemiyordu,kinini ve nefretini içine akıtıyordu.onun yürreği dağlar ülkesinde canlanmıştı ama denizler ülkesinde şekillenmek,güzelleşmek istiyordu.daha önce hayata hep tek kişilik bakmıştı.pencereden dışarıyı tek kişi seyretmiş,tek kişilik koltuk ayırtmış,sinemaya tek kişilik bilet almış,yatakta hep tek yatmayı sevmişti..kimseye tahammülü yoktu kimseye! ! ! ! geleceğe dair planları tekti.yalnız araba alıp,tek başına yalnız ülkeler ziyaret edecekti.o ülkelerle ebedi yalnızlığını paylaşacaktı..ama kendisi küçük yüreği kocaman bu küçük kız çocuğu çok saftı.gitti ve hayatının en uzağındaki kişiye aldandı,belki de sevdi ama sadece sevdi.svegi kimi zaman eşsiz bir duyguydu fakat bu küçük ama erken olgunlaşan küçük kız içindeki bu sevgi kırıntısından utanıyor,kendinden nefret ediyor,iğreniyordu.yapmamalı,inanmalıydı.kendi içinde kurduğu tuğlaları sevgi ve saygıdan örülmüş,fethedilemeyen kalenin sınırlarını zorlamamalıydı.bu şehirde yürümek dahi istemiyordu,belki o yoldan onunla birlikte geçmişti.her zaman gitmek isteyip sonucunda bu kente gelen bu hayalleri kırık küçük kız,bu kez de kendini kendinden iğrendirenbu şehirden çok uzak ülkelere gitmek istiyordu..
bu küçük kızın yüreği,sevgisi,nefreti,hayalleri,özlemi,cesarati ve yaşanmışlıkları kocamandı...
anlayamıyor,akılerdiremiyordu olanlara.hani herşey güzeldi ve güzel olacaktı.zaten artık zorlamıyordu da bazı şeyleri.bu yüreği kocaman küçük kız mutluluğu hak etmiyordu galiba,acı çekmeye mahkumdu yüreği.sevmesini bilemeyen büyümemiş çocuğa çok kızgındı! ! ! ! !
sevmesini bilemeyen büyümemiş çocuk karışık,cesaretsizdi.sevmesini çok güzel biliyordu aslında,kafası karışık,geleceği göze alamıyordu.kafasını kendi karıştırıyordu,başkalarına hiç gerek yoktu.ikisi için de gelecek hem zor hem parlaktı.belki de herşey çok kolay ve basitdi.aslında denklemin tek bilinmeyeni sevmesini bilemeyen büyümemiş çocuktu.ya da bu bu yüreği kocaman küçük kızın gördükleriydi.tüm bunların ardından yüreği kocaman küçük kız herşeyi biliyor,puslu geleceği görüyordu:sevmesini bilemeyen büyümemiş çocuk hep kaybedecekti AŞKTA VE KAVGADA! ! ! ! ! !

(02.05.09 ERZURUM)

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta