Sevmem Şiiri - Cuma Ali Çetin

İnsan kılığında hayvanlar gibi...
Konuşmak yerine bööreni sevmem.
Güzel duyguları zıkkımın dibi...
Sanaraktan kötü göreni sevmem.

Bir medeniyet ki binler yaşında...
Irkımın anısı her bir taşında.
Gönül sarayımın yanı başında...
Baykuşun öttüğü ören'i sevmem.

Can yanar kaleme derseniz susun...
Terki diyar eder akılın, usun.
Bizden görünerek bu mert ulusun...
Başına çoraplar öreni sevmem.

Haram malı, mülkü yaparak balya,
Balyanın üstüne akıtıp salya,
Alçağa, haine altın madalya...
Verilen toplantı, töreni sevmem.

Cumali kalp var ki elmastan katı...
Bunlardan uzağa sür durma atı.
Ezan sesim vardır dinle ey batı...
Ben senin çan sesli yöreni sevmem.