Sevmek Sevilmek Tuhaf Bir Şey

Boğazıma dizildi yaşam çizgisi,
Bir sığıntı gibi yaşamak zor geliyor.
Ne zaman ağlasam mezarımın başında,
Duvardan içli bir resim geçiyor.

Her şeyi bırakıp gitme isteğim,
Derin bir boşluk oluşturuyor.
Yazılmış bir romanın içindeyim sanki,
Yaş alan yol gözlerimde duruyor.

Kalbimin iki yakası et ve kan,
Parmak izim neden bu kadar kanar?
Gidişin bir sızıydı gün batımında,
Kaldırım taşlarında hâlâ o kokun var.

Geçemedim bir türlü senden, neyleyim?
Bir şarkı, bir şiir, bir çiçekle kazındın.
Saplandı elin, yüzün yastığıma;
Sesin yüreğimi varsın yaksın.

Yolun ölümü çekiyor,
İlk aşk çarpıntılarını unutamadık.
Sevmek, sevilmek tuhaf bir şey,
Öbür dünyada karşılaşırız artık.