Sevme Yusuf Sevme Be

Kimi sevdi isen seni beklemedi,
Çocuk gördü seni aşkının değerini bilmedi...
Sevme Yusuf sevme be...

Her seferinde kendine yaralar açtın,
Bu sefer oldu olur dedin sonra kendinde şaştın...
Sevme Yusuf sevme be...

Yüzünde güller açtı;
Gören seni mutlu hayatla barışık sandı...
Dört duvar odanda kapın kapanınca;
Yüreğin sızıladı, gözlerin doldu da taştı...
Sevme Yusuf sevme be...

Seni kim ciddiyete aldı?
Kim güvendi de sırrını açtı?
Lafları yiyince yüzün düştü keyfin kaçtı...
Sevme Yusuf sevme be...

Sen kendini biliyorsun da;
Seni bildiklerin sandığın bilmiyor...
Senin ezele kadar güvendiklerin;
Sana bir gram güvenmiyor...

Doğayı sev, yeşillikleri seyret...
Kulağını kuşların sesine ver;
Dertlerini, sıkıntılarını onlarla gider...
Sevme Yusuf sevme be...