Sevme ey sevgili, sevme beni
Sunma bana yasak aşk meyvesini
Ne ben Adem'im ne de sen Havva
Göze alamayız cennetten kovulmasını...
Ağlama ey sevgili ağlama sakın
Ne bir Nuh'um var, gemiler yapsın
Ne de bir Yunus'um... Denizden alsın
Ağlama, beni gözyaşında boğarsın...
Aşkını harlama ey sevgili yanarım
Kalbimdeki putlardan kurtulamadım
İbrahim de değilim ki ateş yakmasın
Alevlerin kül eder savrulur enkazım...
Kıyma bana ey sevgili gücüm yetmez
Taşı kesen bıçak kimleri kesmez
İsmail de değilim yerime tas kesilsin
göklerden uğruma koç da inmez
Gösterme ey sevgili gösterme yüzünü
Aşkın körkütük eder sonra gözümü
Yusuf da değilim ki kurtarayım
Mısır'ı kıtlıktan; Züleyha'dan özümü
Irakta ey sevgili firakta kalır vuslatlar
Ne deniz yaracak bir Asa-i Musa'm var
Ne de hikmet sahibi bir Hızır'ım
Ki bineğim olsun atlas düren rüzgârlar...
Ne melikim sevgili, ne de Süleyman
Belkıs olsan da getiremem Seba'dan
Kuşlardan da cinlerden de yok hizmetçim
Ki getirteyim tahtını tacını ıraktan...
Tertemiz kal ey sevgili pirüpaktan
Bir Meryem gibi korunan nifaktan
Tertemiz inmiş bir emir haktan
Isalar kurtulur ancak çarmıhtan...
Önünde eğil, ey sevgili o en sevgilinin
Cümle alemleri uğruna var edilenin
Sevmek Hatice'sidir, neticesi değil
Her şeyini Muhammed'ine verenin...
Sevme ey sevgili, sevme beni
Sunma bana yasak aşk meyvesini
Ne ben Adem'im, ne de sen Havva
Göze alamayız cennetten kovulmasını...
Kayıt Tarihi : 26.12.2020 01:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mesneviden esinti

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!