Aşkı terennüm kolay olsa gerek,
Her kalpte sevgiye bir meyil vardır.
Kandırma kendini sevmem diyerek,
Her kalpte sevgiye bir meyil vardır.
Gönlümün yıkık dökük bahçesinde,
Olmasın hiç ayrı gayrı,
İnsan insana hep muhtaç.
Beş parmağın beşi ayrı,
İnsan insana hep muhtaç.
Ankara’dan İstanbul'a,
Ne yerlerde ne göklerde, huzur seccadelerde,
Secde yüceltir insanı, hediyesi miracın,
Beraberdir Rabbim Allah, daim sabredenlerle,
Ömrün en zor anlarında, sabır olur ilacın.
Derdimi kalbime gömdüm,
Kalmadı içimde sevdan.
Söylemeden anla umdum,
Kalmadı içimde sevdan.
Hangi yaz hangi mevsimdir,
İns misiniz cin misiniz?
Konuşmak istemiyorum
Söyleyin bana kimsiniz
Konuşmak istemiyorum
Beni nereden bildiniz
Mahzun boyun büktü bahçemde güller
Sen gittin, dönmeyi unuttu dünya,
Sabahlar nazlanır geçmiyor günler.
Sen gittin, dönmeyi unuttu dünya,
Ey sevildiğinden habersiz olan,
Bilsinler mağrur başlar.
Hayat sevgiyle başlar.
Rahmettir gözde yaşlar.
Hayat sevgiyle başlar.
Bülbül düşünce dile,
Hızla esen yel gibi,
Hayat esip geçiyor.
Çoşkun akan sel gibi,
Hayat akıp geçiyor.
Yaş oldu kırkı aşkın,
Aşkından sayfalar karalamıştım.
Görenler bana şairsin dediler,
Ben hasretimi, hüznümü yazmıştım.
Görenler bana şairsin dediler,
Duygularla dolup dolup taşmıştım.
Bana bir yâr gerek kalbime dolsun,
Göz süzüp dolaşsın gönül bahçemde,
Ne dert kalsın nede kederler olsun,
Göz süzüp dolaşsın gönül bahçemde.
Bana bir yâr gerek ağyar olmadan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!