Şevki Çiftçi Şiirleri - Şair Şevki Çiftçi

Mekke’de Medine’de ve Kudüs’te,
Arşa değen başlar hep secdededir.
Roma’da, Yemen’de, Londra, Paris’te,
Arşa değen başlar hep secdededir.

Kapanmaz hiç kabirlerin kapısı,

Aldım yanıma, romantik duygularımı
Ve hayallerimi, umutlarımı,
Ve de bütün hazlarımı,
Cebime koydum mutluluğa adanmış sözlerimi,
Yorgun argın gidiyorum.

Dimağımda tadı kalan o yıllar,
Nerelerde şimdi bilemiyorum.
Bir görseydin eğer sanırdın bahar,
Hatıramdan bir an silemiyorum.

Dünya boşlukta bir salıncak gibi,

Niye bekliyoruz yarınları
Gözlerimiz boşluğa bakarak
Nesi var suyu mu çıktı.
Yaşadığımız bu günlerin.

Kimden medet bekleniyor.

Gün dökülüyor denize,
Pası sökülüyor dağların.
İçimde bir sıkıntı var.
Hüznüdür güvercin kanatlı çağların.

Geçiverdi zaman vakitsiz.

Ümitlerimi yeşertir, hayatın ilk günleri gibi,
Islattıkça saçlarımı, nisan yağmurları,
Hayattan bezmişlere, kurumuş dallara,
Rahmet bekleyen toprağa,
Yaşam kaynağı olur.

Gurbete gönderdi, çileli kader,
Günlerim mahzun ve hüzünle geçer.
Duyunca sıladan sevinçli haber,
Serinledim sanki Su içer GİBİ

Çatladı topraklar, Rahmet bekliyor.

Hayat rüyadır uyanmasını bil,
Her daim Hakk’a dayanmasını bil,
Ahde vefa istersen eğer gönül,
Her daim Hakk’a dayanmasını bil.

Her sözünde bülbül olup şakıma,

Haydi sev birini ne duruyorsun,
Aşksız geçen güne yazık oluyor.
Kirpiklerin ok olmuş vuruyorsun,
Aşksız geçen güne yazık oluyor.

Sendeki kaş, sendeki göz, bu endam,

Hayat geçerken ansızın
Hatıralar ağlatıyor
Çaresiz insan ne yapsın
Hayallerle avunuyor

Şirin mi şirin sözlerin