Şevki Çiftçi Şiirleri - Şair Şevki Çiftçi

ÖLÜMSÜZ ÖLÜM

Yitirmişim benliğimi
Kendimde değilim.
Bir soru var kafamda,
Her şey düğüm, düğüm,

Ey köyümün dereleri, zümrüt yeşil tepeleri
Yâd eder misiniz beni, sizi yâd ettiğim gibi
Buğulu akşamlardaki, kandillerin ışığında,
Duman tüten ocaklarda, tatlı ve hoş sohbetleri,
Geçse de hızla yıllarım, durur her anı aklımda

Gönül dağı duman duman buluttur.
Arzular içimde, birer umuttur.
Kırılsa kafes bir gün can kurtulur.
Gönlüm rehin aldı, benim ömrümü.

Gönül dağı yüksek olur geçilmez.

Sil baştan başlıyorum,
Hayata yeniden,
Düşündüm çok zenginim ben,

Ellerim ve yürüyen ayaklar,
Paha biçilmez gözlerim var.

Kör gibi yaşamışım, görmemişim.
Rengârenk açan gülleri,
Sanki sağırmışım, duymamışım,
Seherde öten bülbülleri,

Yağarken yağmurlar hoş şırıltılarıyla

Yak bir nevruz ateşi
Bahar gelsin gönlüne
Ötsün kuşlar dallarda
Bereket versin ömrüne

Nevruz bahardır

ŞİİRLER AĞLIYOR SENSİZ KALBİMDE

Duyarım sesini, kalmış kubbede,
Gelir rüzgârların her esişinde,
Açıl bir gül gibi gel de gönlümde,
Şiirler ağlıyor sensiz kalbimde.

Düşünme hiç yarınları
Elde var sadece bugün,
Unut geçen zamanları
Çoktan maziye döndü dün.

Bulunduğun günü yaşa,

Devletin malını deniz sanma
Şahsi çıkarın için kullanma
Tüyü bitmemiş yetim hakkı vardır.
Ödeyemezsin sakın üzerine alma

Yetim hakkı, kul hakkı

Mor menekşe açmış
Sana bakıyor masanın üzerinden
Belki de selam veriyor.
Sen susuyorsun
Odanda eşyalar, ekose perdeler
Vitrin tozlanmış