Şevket Usta Şiiri - Ömer Çelik

Bu devirde az mıdır zanaat heveslisi?
Onca alet-edevat, her evin deposunda.
Ahali aramazdı mimarı, mühendisi
İşçisi, çırağıyla yeterdi Şevket Usta.

Her garibin halini suretinden okurdu
Yuvasız bir kuş görse, yüreği burkulurdu.
Bol güneşli konaklar, müstakil evler kurdu
Karakış bastırmadan örterdi Şevket Usta.

Fırtınada, tipide çatılar sökülmezdi.
Yağmurda, zelzelede ocaklar yıkılmazdı
Kimsenin karşısında eğilip, bükülmezdi
İlmiyle irfanıyla rehberdi Şevket Usta.

Hayatın her sırrını tabiatta arardı.
Dertlere deva bulur, kırık-çıkık sarardı.
Onca meziyetleri atadan yadigardı
Farklı düşünceleri tartardı Şevket Usta.

Cevheri bol olanın yükü hafif olur mu?
Ariflerin her sözü kabını doldururdu.
Zahire kananlara tarife sorulur mu?
Fuzuli resimleri yırtardı Şevket Usta.

Genzini tırmalayan ihtimallere karşı
Adeta rüzgarları arkasına almıştı.
O kısacık boyuyla doksan üçünü aştı
Çileli yokuşları bitirdi Şevket Usta.

Gayri her karaktere methiye yazılır mı?
Şu yalancı dünyada gerçeği baz alırdı.
Ömrünün son deminde şevk ile hazırlandı
Kazmadığı mezarda yatar mı Şevket Usta?

Ömer ÇELİK / 17.07.2023