Seviyorum tenimden ruhuma kadar…
Dolunay olur gece, her yer perdesini açar,
Saklanamaz gerçekler, yürek hepsini hatırlar,
İçimde yaşar; sonsuzluk gibi her şey, an olur
Bakarsan ardım sıra, ruhumun adımları yürür…
Karabatak gibi bastığın her yer, çeker beni,
Gömülürüm tenimde, yüreğim kaybolur,
Sevgim kuş olur uçar, bir bulutun nefesine dokunur,
Süzülürken yaş olup, aşk tanesi olurum…
Anlamazsın sen beni, beni ben gibiler anlar,
Yani yüreğindeki; sevgi yolunda yürüyenler,
Emek hamalı olup, bir çöle gül dikip,
Büyümese de kendini ona adayanlar, beni anlar…
Hayat okulundayım, her gün yeni bir konu,
Damarlarımda hissediyorum, zamanın nabzını,
Hücrelerimde yaşıyorum, bakışındaki çekimi,
Evet, seviyorum tenimden ruhuma kadar…
Oktay ÇEKAL
13.02.2014-12.43
Kayıt Tarihi : 19.5.2014 22:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!