Sevim Aslan Şiirleri - Şair Sevim Aslan

işte dümdüz bir söz
giderek daha çok özlüyorum seni
ama sevgili gibi değil
kardeş gibi
aşk boyut değiştirirmiş yalnız
kalp her sevdiğini

Ah zaman ağırlığı yokluğu birbirine karışmış bir esmer duman
Rendelenmiş saatler boyu tufan ah zaman
İşte şimdi de akıyor çağıltılı sular genişliyor bir orman
Varılası yollardan bize ses yok ah zaman
Kurmalı günler dilerim ah insan
Aşınan gel gitleri denizsiz

Mutlaka farklısınız küçük dostum
Sen başka bir şeysin ve öyle kalacaksın
O ise kendisinde doğacak ölünceye dek
Acıtan bir söz ondan geldiğinde öfke duyuyorum mesela
Senden geldiğinde ise en çok bulanıyor midem
Üstelik senin gibi işini bilen cinsinden değildir o

özlem duymuyorum sana unuttum ben seni
hani bir yol yürümüştük güzel bir akşamdı
kızıl gök altında gülüşüyorduk unuttum ben seni
ellerinin serin coğrafyasında ve sesinin sıcağında
meylenmişim sana pervanelenmişim ama bu şey bitti artık
unuttum ah seni içimi yılkılar eziyor

Dayanacaksın ey canım
Fırtınada sen ayakta
Duracaksın sözünde
Bir çocuk gibi kalpten
Karanlık soluncaya
Susuncaya sessizlik

Şimdi bitirdim mektubunu
Hava neme doyarken
Bilirim kendimi bilirim,bitti işte mektubun

Sarsıcı şeyler olmuyor çoklukla
Ilıktır kirli odalar yavaştır sincap çemberde

Haydi artık söyleyecek birşey yok
Bıraktın resimlerini fütursuz
Sana bakmak yakıcı bir deneyim artık
Seni uğultu gibi duymak

Git gözümün önünden haydi artık

Mutlaka farklısınız küçük dostum
Sen başka bir şeysin ve öyle kalacaksın
O ise kendisinde doğacak ölünceye dek
Acıtan bir söz ondan geldiğinde öfke duyuyorum mesela
Senden geldiğinde ise en çok bulanıyor midem
Üstelik senin gibi işini bilen cinsinden değildir o

Doglar vuruyor soluğumu
Bir avuç mavim var yalnız
Bir solukluk canımla
Kanat açıp
Geçtim kendimden
Çok güzel oldu

Kaçarı yok gibi... Eğilecek asi boynun
Utkusu mihrabında bu soysuz karanlığın
Acınma yüreğim o halde vur kendini
Görkemli kayalığına görkemli bir ölümün
Damarda gayri efsun değilse akan
Asuman taçsızca çorak bir tarlaysa artık