fezayı bağlayarak yorgun kanatlarına
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Devamını Oku
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Yol,
Yolun yolunu açar,
Birbirine bağlıdır zira,
Biri, diğerinin bittiği yerde başlar...
İnsanın sevdiği de öyledir,
Hem yoldaşıdır,
Hem de ulaştıranı, gerçeğe
Kendine...
Şiirin başlığı,
"Yoldaşlar Dergahı" da olabilirdi,
Bu yüzden..
Yine doluydu
Tebrikler Engin Bey..
Hakikat üzerine anlam dolu bir sohbet eder gibi öğüt ve nasihat dolu Hakka giden
Yol nasıl izlenir nasıl benlikten geçilir kısacası anlamlıydı hocam emeğinize sağlık
Gönülden tebrik ederim saygı ve selamlarımı sunarım
Benliksizlik gerçek benliktir; arada hiçbir fark yoktur. ,
Bu, aynı şeyi farklı bir şekilde ifade etmenin bir yoludur
sadece. “Gerçek benlik” bunu ifade etmenin müsbet yolu,
“benliksizlik” de menfi yoludur.
Fakat unutmamalıdır ki, menfilik, müsbetten çok daha iyidir.
Dünyanın en büyük ustaları, kendilerini daima menfi
şekilde ifade etmişlerdir.
Yani ben bir hiçim dermek gibi.. Aslında Bu sözün sahipleri
kendilerini beğenmemektedirler. beğenmişse o bir BENDLİKTİR.
Üstadım çok güzeldi..
TEBRİKLER SAYIN DEMİRCİ
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta