Sevilay Şahbaz: Hayatı, Biyografisi, Ese ...

Dört başı mamur hayaller kurmadım hiç
Sıcacıktı,ucuzdu, insancaydı hayallerim
Sonsuzluğa değin uzatmadım örneğin sevdamın ömrünü ama
Kelebekler kadar kısa ömürlü olacağını bilmedim
Bir başına kalacağımı hiç düşlemedim
Pembe dünyaya sahip pembe panjurlu bir ev değildi düşlediğim
Sıcaktı, benimdi, bizimdi umudun diğer ucunda
Bir lokmaydı bir soğandı fakir bir hayaldi aslında
Hani nohut oda bakla sofa
Tabir bu ya dev gibi mutluluk olmalıydı ortasında
Kar kapıyı kaplamalı yüreğimizle ısıtmalıydık dünyayı
Bir yastık yetecekti ikimizi kocatmaya
Evlatlar görecek torunlar sallayacaktık
Bahçemizdeki dut ağacının dallarında
Çiğdem gülüşlü sabahlarda bir daha bir daha
Seni sevdiğimi söyleyecektim sana

Şimdi dört başı mamur bir ölüm düşlüyorum
Olmalı tüm sevenlerim,sevdiklerim tabutumun baş ucunda
Sevdiğim şarkı çalınmalı fonda,
Veda muhteşem olmalı bu yaşıma kadar çektiklerimin inadına
Dertte cömert,kederde cömert,duygudan yoksun kaderimin inadına
04/temmuz/2008





MUTLULUK ULAŞILMAZ UZAK BİR DİYAR OLDU
NE BEN AŞKA İNANDIM NE AŞK BANA YAR OLDU