Sevilay Çartık Şiirleri - Şair Sevilay Ç ...

Çöken imparatorluk, kalkmalıydı ayağa,
Başımızda ki çınar, damga vurdu bir çağa,
Yangın yeri vatanım, direnirken zorluğa,
Kanımızda hürriyet, atam ile coşuyor!
Baş eğmez Türk milleti, cumhuriyet yaşıyor!

Ceyhan’a ‘Merhaba’ deyip de geçtim,
Seyhan’a uğrayıp, suyundan içtim.
‘Gelin Taş Köprüyü’, yürüdüm geçtim,
Yoluna sarıldım; E/kim Adana?

Memleket karesi, tarih kokuyor,

Damlarken derya sarnıcına
Mağrur bir bulutun suyu,
Yarsız çöreklenmiş dalgalar
İlkyazı vurur!
Aşk çığlıktır heybede!
Hıçkırıkta

İşmar edip durursun, gönlümün mor ahengi
‘Aşk sönmeyen alevdir, yakar öksüz bağrımı’
Usandırır gururun nazlı, kibirli rengi
Eskiyen yılgın rüzgar duy kapımda çağrımı
Geleceğim yakında mevsimler tutsak görsün
Böyle büyük sevgiyi herkes kalbinde örsün

Güneşin suyuna
düştü güllerin rengi…
Ve o an
bir ağacın gamzeleri güldü…
Dokundu
tan düşlerime…

Gizemli gözlerinde efsunludur bakışlar
Deryaları alt etmiş gül rengin kaybolmasın
Müjde düştü suyuna gözyaşında akışlar
Yedi düvel içinde yeşilin gam bulmasın
Pınarlardan süzülen ışığına varamam

Biz ayrılmayız mutluluğun şölenlerinden
değmez kem gözler gamzelerimize!
Üflerim rüzgarları
bozkırları süpürür hüzünler
içimize doğarken gülünçler

Yanık bir ömürdü gözler
Yeşeren türkülerin tellerinde…

Yağmurda ıslanırken
o sağanak düşler
gülümseyip

Kader yolum düşerken, gül dergahına bugün,
Sırrına ermek için, kapına göçüp geldim.
Vuslata aç gönlümü, doyurmak varmış bugün,
Hakk’ka olan sevdamla, kapına göçüp geldim…

Mevlana celaleddin, hoşgörünün babası,

Mağfiret ayıdır, hâyırla gelen,
Mümine nimetsin, nursun ramazân!
Nefsi körelten ok, şeytanı silen,
Ruhları besleyen, nursun ramazân!

İnsanoğlu kalbi, durmaz, bocalar