Sevilay Çartık Şiirleri - Şair Sevilay Ç ...

Kendini ne zanneder, pişkin gönül avcısı,
Hayat dersini aldı, bırakmadım yanına!
Şansın yaver gitmedi, ben adalet savcısı,
Bilmiyorsan öğrendin, bırakmadım yanına!

Ağız dolusu piyaz, geveleyip durursun.

Ayak bastım Trabzon’a
Sığındığım limanı ay gibi
Boztepe’den bakan martılar
Baharı içinde saklar

Karadeniz’im masmavi

Hakikatim sendin, ihtimal yoktu.
Marifet mecnunda, tutturamadın!
Hasret hançeriyle, canımı yaktı
Meylettiğim yolu, tutturamadın!

Dokunulmaz kalbim, dal gibi titrer,

Bir gecenin yarısında
Uykuların arasında
Bak rüyalar sırasında
Seni gördüm can Ahmed’im

Hasretler olunca firak

Hasreti ne zaman rüyalar silse;
‘Sevdim’ dediğim yar aklıma gelir.
Etrafım o anda İstanbul olsa,
Boğazda bir martı aklıma gelir!

Gündüzler kabustu, gecem düş olur!

Kilitlenmiş yüreğim, feleğin koynunda,
Göz pınarından akan, çağlayan boynumda,
Dillenmemiş şarkılar, dert çalar anında,
***O eski zamanlardan, kapıyı açta git.
***Gönül yağmurlarını, ne olur? Saçta git.

Yüzünü çevirdiğin her anda
Gülümseyen sevda
Görünür mü bir başına!
Çoğalmış yürek ışıldar…
Hazana darbe
İş başında!

Kış vurursa gözlere, yağmur gibi taşar su
Çiğ düşüyor yüzlere, var ayrılık korkusu
Azar azar kurduğun, ilkbaharım kar, pusu
***Her hayali koklamak, aşka gülen bir anmış
***Ne yazık ki sürmedi, her anım boşa yanmış

Ne zaman mayıs çalsa kapımı
Çocukluğum ısınır içimde
Bir Kızkulesi sancısı
Dolar koskoca kalp tepelerime
Yürür, koşar en son demlerine...

Asma yaprağıydı, bahardan kalan,
Ömrüme dolandı, geldi kapıma!
Sineme yansıdı, dünleri çalan,
Bir yaz gülü çıkıp, geldi kapıma!

Ak saçıma düşen, kışı yazdıran,