Sevi Boyası Şiiri - Ozan Efe

toprak kokulum umuduma doluşup
geceye kuru ayazlar bürümeden
sarı kakülün gözüne neden durup
güzün ardına beyazlar yürümeden

ırmaklar süzer zamanın süzgecinde
taşlar duymazsa yalnız ağaçlar ağlar
dolaşır gezer balığın yüzgecinde
düşler kaymazsa sular inerken çağlar

ekmek arası doğradığın gülüşte
insan dökülür kuzeyden gelir sesi
gönül yarası uğradığın doluşta
ciğer sökülür ağlatır mı herkesi

esmer tenleri terine susadıkça
avare gezer yokluğa sıralanır
esnek genleri yerine yaşadıkça
derede yüzer çokluğa aralanır

sevi boyası sürdükçe gizlenerek
rengarenk güler dolar için açılır
düşlü evreni gördükçe izlenerek
ahenkleşerek gönüllere saçılır

210210-21denizli