Sevginaz İnal Şiirleri - Şair Sevginaz İnal

İmgeler kurar insan,
kırık,dökük,kopuk,yarım kalmış imgeler..
Sorardım gerçeklere her an,
neden acıya gider simgeler..
İmgelerim bazen kopuk olur
bazen de yarım kalırdı...

Karların üzerinde,
bir küçük çocuk geziyor.
Elleri mosmor olmuş,
buz gibi,belli ki;
............üşüyor.
Ayaklarında papuçlar,

Küçük sevinçlerim vardı benim
Küçük mutluluklar biriktirirdim bir zamanlar
Küçücük mutluluklar yüzümde
güller açtırırdı...
Öyle ki;
Altı aylık hasta randevu sırasını

Tütün kırarken sararırdı eller
Tütün dizerken bazen tütün iğnesi
------elimize batardı.
Azmasın diye tütün yaprağını ezer,
üzerine bastırırdık.
Yalınayak tütün kırardık

Siz hiç hırsızlık yaptınızmı? Ne yani bu da şimdi sorumu demeyin sakın.Hem biliyormusunuz 'hayır hiç hırsızlık yapmadık' deseniz bile size inanmam.Neden mi? Yumurta çalmakta deve çalmakta hırsızlık oluyor,siz annenizden habersiz gidip mutfaktan o nefis pastalardan,keklerden ya da o sulu sulu elmalardan almadınız mı?
Biz benim küçüklüğümde ceviz hırsızlığı yapmıştık.Ama bence hırsızlığa girmez.Çünkü o cevizler de bizim göz hakkımız vardı.Bizim orada lakabı Paça olan bir adam vardı.Paça da ne demeyin,adam 1950 lerde alt tarafı bir paçalı pantolon giymiş ve de sonra adı Paça kalmış.Ha ne diyordum.Paça'ların büyük bir ceviz ağacı vardı.Hemen yolun kenarında ki çeşmenin biraz aşağısında...Sanki bize inat olsun diye o kadar da çok cevizi olurdu ki anlatamam.Cevizleri silkince Paça ailesi onların kabuklarını soyar kuruması için çitlerle çevrili bahçelerine sererlerdi.Bahçe ana yolla, alt tarafında bulunan dar bir patikanın arasında bulunurdu.Biz mahallenin çocukları dar patikadan her geçişimizde-en az 5-10 defa geçeriz-cevizlere bakar bakar yutkunurduk.Aslında ben cevizleri çalmadım,yedim.O nedenle suçu hala kabullenemem.
O zaman 4 yaşında var yoktum.Ablam,abim ve arkadaşları bizden 4-5 yaş daha büyüktü.Bir gün onlar karar almışlar bu cevizleri çalacaklar.Benimle aynı yaştaki arkadaşım da alt patikada duruyoruz.Sözde büyükler ceviz çalacak,bize de tutmamız için vereceklerdi.
Abim diğerlerine dedi ki; 'Hep birlikte bahçeye girersek yakalanırız'
O zaman diğerleri; 'Hayır olmaz o zaman giren kişi çok alır'
diyerek bahçeye çitin aralık bir yerinden girdiler.Bahçede sen çok aldın ben az aldım kavgasıyla değil ev sahibi mahalle toplanacak nerdeyse...Ev sahibinin bahçeye gelmesiyle bizimkiler çitten patikaya tüydükleri gibi cevizleri yere bırakmaları bir oldu.

tüfek icat oldu mertlik bozuldu
net icat oldu dünyanın çivisi çıktı
önce ellerini merak eder olduk
karşımızdakinin
bizimle aynı anda yazan kişininin...
sonra gözlerini,yüzünü...

Koruyabilirmi çiçek rengini,solunca
Solunca al,al görülmez,sarı da sarı..
Kararır esmerleşir,kül rengi olur çiçek.
Sırf beyaz beyazlığını korur belli bir süre..
Koparılınca dalından daha bir tez kurur,
Renk değiştirir çiçek.

Uzun zamandır bir sancı
..............saplanıyor böğrüme
Baktırdım,sistit dediler.Mesane iltihabı yani
İlaç kullandım geçti.Şimdi yine başladı
Bu gece kıvrandım durdum.Kıvrandım
........acı veriyor belime.

Bomboş içim.Anlatmıyor
hırçın esen rüzgar bana birşeyler,
Hazin hazin akan dere...
Sancılar içinde kıvranan gebe..
.........hiç bir şey anlatmıyor.
Öyle bir boşluk var ki

Şu an,saat 01'in ertesi
Bir Ağustos böceği bozuyor sessizliği.
Hani olurya bazen,
söylemek istediğini söyleyemez insan
yazmak istediğini yazamaz
sözcükler buhar olup uçmuşlardır