Sevgiliye Mektuplar 2 Şiiri - Yalçın Ergün

Merhaba, gonca gülüm...
Yunus balığının tebessümü gibi hâz veren
Ceylanın göz süzmesi kadar cezbeden
Ve bülbülün şakıması gibi eşsiz duygulardan, merhaba

Yine bir güne başladım sensiz ve yalnız
İçimdeki duyguların bile varlığından habersiz
Hatta her gün yolun karşısında bekleyen kızın
Bakışlarını bile umursamaksızın, çaresiz

Yine aynı süreç, yine aynı düşünce
Aldığım nefes, içtiğim su hep aynı
Oysa değişmeli artık bazı şeyler
Belki düşünceler, belki kavramlar yahut dünyalar

Senin için döktüğüm yaşlar, seni hissettiğim her an
Yazdığım her şiir ve söylediğim her söz
Helal olsun yoluna, öyle ki;
Anandan emdiğin ak süt misali

Hiç bir şey anlamadım, doğduğumdan bu güne
Oysa ki ne çok şeyi bilirim sanıyordum
Hayatı, ölümü, insanı ve seni biliyorum diyorken
Kendimden bile haberim yokmuş meğerse

Nitekim böylece geçip gidiyor ömür,
Sevginin mertçesi, yaşamın erkekçesi
En harbisi dostluğun, koyusu muhabbetin
Gönülden merhametin, şeytandan da zulmetin

Kediye nankör diyen insanoğlunun
Kardeşinden yediği kazığa ne demeli?
Evladın babasına sarf ettiği sözleri
Sindirip de içine nasıl ki hazmetmeli?

Hoşçakal...

15.09.1995