İçimde ölen öldü, kalan kaldı, ben aynı
ne kadar şanslı yaşadığın şehir,
ve ne kadar şanslı evin,
yanındaki dostların,
giydiğin elbisen,
dokunduğun her sey...
bir kapı kolu,
tuttuğun telefon,
dudağındaki ruj,
gözünde rumelin,
parmağını saran yüzüğün,
boynundaki gerdanlığın...
Saçındaki tarak,
bastığın toprak,
ne kadar şanslı,
seni gören ne varsa şimdi...
ne kadar şanslı ey sevgili
Kayıt Tarihi : 9.7.2003 14:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Kemal ŞEN](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/07/09/sevgiliye-42.jpg)
Babilde Ölüm İstanbulda Aşk.....
TÜM YORUMLAR (1)