Sevgi Şiiri - Abdullah Tanır

Sahi neydi sevgi? Sevgilim (!) var, diye hava atmak mıydı acaba?
Sokaklarda elele dolaşıp etrafa bakmak mıydı?
Hergün birine tutulup adını dahi bilemeyenlerin sığınağı mıydı sevgi?
Ya da düşen bir çocuğun elinden tutup gözlerine bakmaktı belki..

Kıskanmaktı sevdiğini herkesten, kendinden bile! ..
Toz kondurmamaktı ona. Titremekti, soğuktan donmaktı gerekirse….
Ve tabi bağlanmaktı ona. Herkese ve her şeye rağmen bağlı kalmaktı.
Menfaatsiz, gurur üstü,5 yaşındaki bir çoçuğun gözlerindeki ışıktı aslında…

Dünyalar kadar değil, bir çoçuk kadar sevebilmeli insan.
Ve saf olmalı bir çocuk gibi, onun kadar sevebildiyse….