Sevenler Gitmez Şiiri - Hakan Kaaradağ

Bir sevdanın doğuşunda kayboldu umutlar. Sensizliğin ilk canımı yakışıydı.

Sen yoktun; artık olmayacaktın. Bütün şehirler sessiz, bende sensizdim.

Masum bir çocuk gibi gözyaşlarım yüreğime akıp durdu. Yine gün bitti. Gökyüzü karanlığa boyandı.

Bir yanım sen diye haykırırken, bir yanım sensizlikte paramparça.

Son bahar gelmeden yine ağaçlar vazgeçti yapraklarından, ama ben senden vazgeçemiyorum.

Yoksun bir hayatın girdabına düşen kalbim, sensiz
söyle nasıl nefes alsın.

Umut olmayacağın bir kalbe
keşke nefes olmasaydın, böylesi çok acı.

Sen gittin belki ama, ben kalıp seni sensizlikte,
sevmeye devam edeceğim. Sevenler gitmez çünkü,
gerçekten sevenler terk etmez.