Seven Sevdiğini

SEVEN SEVDİĞİNİ

Seven sevdiğini hiç öldüremez
Seviyorum deyip öldürüp gittin,
Geride kalanı hiç güldüremez
Seviyorum deyip öldürüp gittin.

Sevgiler büyüttük dağlarca yüce
Aşkımız yanında dev aşkı cüce
Sen benim başımda taş oldun ece
Seviyorum deyip öldürüp gittin.

İstikbal düşünüp kol, dal atmıştık
Gök yüzüne martı ile ermiştik
Kardelence güneş yüzü görmüştük
Seviyorum deyip öldürüp gittin.

Güneş istiyorduk güneşi bulduk
Sen bana ben sana sevgili olduk
Saygıyı besledik sevgiyle dolduk
Seviyorum deyip öldürüp gittin.

Evrende yitik iz senden hediye
Bu devin aşkını unutmak niye
Ayrılıkla ölüm aynı seviye
Seviyorum deyip öldürüp gittin.

İSMAİLOĞLU’yum olmuşum naçar
Sevgiden bunalıp sevgili kaçar
Bilmem başkasına gönül mü açar
Seviyorum deyip öldürüp gittin.
- 12.01.1962 - Afyonkarahisar

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul