Elindekileri kaybedince,
Bir köşeye atılmış, yaşlı bir garibanı dinlediğimde
Dile gelen mısralar...
Bir zamanlar amca dayı diyenler
Yok, olup gitmişler seven kalmamış
Önümde eğilip saygı duyanlar
Tükenip bitmişler güven kalmamış
Tavuklar horozdan döle kalmışlar
Bir cılız yavruyla saygı bulmuşlar
Pısırık kediyken, aslan olmuşlar
Arkadaşım diye öven kalmamış
Hepsi artist olmuş oynar oyunu
Sanki uzaylılar bilmez soyunu
Tepeden bakarda görmez boyunu
Beraber binecek deven kalmamış
Özlemi hasreti sarmışlar tüle
Sanki dünyaları yıkılmaz kale
Sanıyorlar seni çaresiz köle
Onlara atacak havan kalmamış
Ne kaldı geriye ne var sırada
Sanki gemileri, yüzer karada
İnsan gibi insan vardı yörede
Harmanı yapacak düven kalmamış
Nasıl dost diyeyim ben böyle dosta
Tezgâhını açmış hep beleş posta
Çıraklık görmeden olmuşta usta
Dönüp te yüzüne söven kalmamış
Necati KEÇELİ
İZMİR
Kayıt Tarihi : 8.9.2008 18:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!