Sevdanın Arafı Şiiri - İbrahim Akşak

O otobüsün gelmeyeceğini bile bile, birbirimizi hep yanlış duraklarda bekledik.
Neden demek için artık çok geçti.
Bu aşk üstümüze hep bir kaç beden dardı zaten.
Nasılsa bir gün bir yerlerden patlak verecekti.
Ve biz aynı yarayı; birden çok yamayla kapatamazdık daha fazla...
Belki bir gün tamamlanacak eksik kalan boşluklarımız; başka harflerle, aşkın alfabesinde.
Enkazımız kalacak öylece.
Ve biz ayrı yazılacağız seninle, bundan böyle her mevsim...
Sevdanın arafı olmuyor sevgili!
Ya cennetinde ışıldardık beraber ya da cehenneminde yanardık ayrı ayrı.
Biz yanmayı seçtik!
Artık aynı şehirde, birbirine yabancı bir merhabayız seninle.
Bir nasılsını eksik etme hayallerimize.
Arada sırada da olsa özle benimle olan günlerini.
Ama şunu sakın unutma!
Hiç kimse benim sevdiğim gibi sevmeyecek seni,
Bir başkası benim dokunduğum gibi dokunmayacak sana,
Öpemeyecekler benim gibi dudaklarını,
Saramayacaklar benim gibi yalnızlıklarını.
Hiçbir zamanda dolmayacak, masadaki o boş kalan sandalye.
Hep tek taraflı yaşayacağız bu hikayeyi birbirimizden habersiz.
En sevdiğimiz şarkıları tek söyleyeceğiz.
En sevdiğimiz filmleri bile tek başına izlemek zorunda kalacağız.
Ve çok zaman sonra bile hâlâ bileceğiz; uzun zamandır yaşamadığımızı...